Salon i kuchnia połączona z jadalnią

Po odpowiedzi Ślizgonki bez zawahania podszedł do szafki nocnej, wysunął szufladę i zaczął w niej grzebać. Cóż, spędził w tym budynku tyle czasu i z Andreą i z Tośką, że uważał go za drugi dom. Dużymi, aczkolwiek bardzo zwinnymi dłońmi uważnie przeszukiwał szufladę centymetr po centymetrze, uważając aby nie pominąć żadnego zakamarka.,
- A co mało by być? Ludzie się schodzą i rozchodzą, kochają i nienawidzą. Taka kolej rzeczy, nie widzę w tym nic niezwykłego - odparł nawet nie odrywając wzroku od wnętrza szuflady. Jego głos był zimny i bez wyrazu. Znów stał się tym beztroskim Campbellem, który nic nie wie o okazywaniu uczuć i ma gdzieś uczucia innych. Przez cały czas trwania ich związku Antonija (oczywiście z dużą pomocą Andrei) uczyła go jak pozwolić uczuciom zawładnąć całą swoją duszą oraz ciałem i wraz ze zdradą mu tę umiejętność odebrała...
- Całkiem nieźle. Nie sądziłem, że będzie tak miło, łatwo i przyjemnie. Załapałem się nawet na praktyki w Hogwarcie. - Wyprostował się, patrząc na Angielkę. Po czym przeniósł stalowe tęczówki ponownie na zagraconą szufladę i lekko marszcząc nos wyciągnął zza pazuchy różdżkę, skierował jej koniec w stronę szuflady i mruknął: Accio Zapalniczka! Nie minęły dwie sekundy, a do uszu Kanadyjczyka (pewnie także i Jeunesse) dotarło miarowe stukanie dochodzące z szafy.
- Trzymasz tam Bogina? - zapytał z uszczypliwym uśmieszkiem na wąskich ustach i podszedł do szafy, aby sprawdzić co wydaje ten dźwięk. Kiedy tylko uchylił jedno skrzydło poczuł mocne uderzenie na splocie słonecznym, co dosłownie na ułamek sekundy odebrało mu oddech. Skonsternowany spojrzał na swoją pierś i ku swojemu zdziwieniu odkrył, iż tym atakującym przedmiotem była jego zapalniczka.
- Musiałaś mnie nieźle nienawidzić, skoro mój największy i najbardziej sentymentalny skarb pochowałaś na dnie szafy - odparł z rozbawieniem, podnosząc się z podłogi. Otrzepał spodnie z niby-kurzu, schował zapalniczkę do kieszeni jeansów, odwrócił się na pięcie i zaczął zmierzać ku wyjściu z pokoju.
- Trzeba Cię jakoś rozruszać, ogarnę jakąś wódkę - odparł, przytrzymując się na chwilę w progu. Będąc już na dole podszedł do barku, który zazwyczaj był obfity w różnorodne trunki. Traf chciał, że ten pasożyt z piwnicy nie zdołał wypić tej jednej, ostatniej butelki czterdziestoprocentowego napoju wyskokowego. Kanadyjczyk wrócił na górę w try miga z dumnym uśmiechem wymalowanym na twarzy. Wepchnął dziewczynie ostentacyjnie butelkę w ręce i odparł:
- Teraz Ty opowiadaj co u Ciebie. Szkoła mnie nie interesuje, już i tak widziałem twoje oceny.

Campbell znał Angielkę wystarczająco dobrze, aby wiedzieć, że w jej pokoju są zapasy, ale nigdy nie jest w nich wódka. Dlatego też swoje poszukiwania od razu postanowił rozpocząć na dole, gdzie jeszcze miał szansę coś znaleźć. Cóż... gdyby nic nie znalazł musieliby się zadowolić winem, za którym Campbell niespecjalnie przepadał. Chyba tylko dlatego, że przez cały następny dzień umierał w niekończących się katuszach. W sumie to nawet na takim kacu udało mu się wyrwać pewną Ślizgonkę, która długo mu się opierała.
- Taaa, pewnie wszystkich zabiłaś, trzymasz w piwnicy i udajesz, że nic nie wiesz - odparł zgryźliwie, posyłając jej zadziorny uśmiech. Stary dobry Campbell, zgrywus jakich mało. - Może po prostu warto byłoby ich złapać w szkole, albo chociażby wysłać sowę, a nie chować się w pokoju, hm? - odparł bardziej twierdząco niż pytająco, ale co tam...
Kwestię popitki do wódki Kanadyjczyk przemilczał. On zawsze walił czystą,więc to raczej oczywiste, iż nie wpadł na pomysł przytargania ze sobą soku. - Aaa faktycznie zawinęłaś się z tym braciszkiem Suz. Powiem Ci, że tą akcją przyćmiliście parę młodą. Wszyscy o was mówili, WSZYSCY!- w tym momencie zatoczył koło ręką, aby zilustrować dziewczynie groteskowość sytuacji.
Co bez zbędnych ceregieli przejął od An pałeczkę, wziął potężny haust alkoholu i pomyślał sobie, że wieczór zapowiada się o wiele lepiej niż się tego spodziewał.
- Jak już mówimy o rodzinie. Nie mam z nimi kontaktu odkąd poszedłem na studia i zamieszkałem w akademiku. Logana jedynie widuję na sali przy większych uroczystościach i świętach. Tośki nie widziałem od... października i w sumie sam nie wiem od kiedy nie jesteśmy już razem. Aleksy zajęty jest uzdrowicielstwem i ciężarną żoną, a ja biedny żuczek wracam na stare śmieci. - pod koniec wypowiedzi zaśmiał się z lekką ironią, wziął jeszcze jeden łyk wódki i przekazał butelkę Jeunesse.