Podest

Klub pojedynków to było to czego potrzeba było w szkole. Po co interesować się zaklęciami ofensywnymi i defensywnymi skoro nie można ich było nigdzie przetestować na żywo, dlatego też gdy tylko pojawiła się informacja, że zajęcia już się zaczynają wbiegł szybko na 3 piętro by zapisać się na ostatnią chwilę. Miał nadzieję, że nie będzie to jakiś wielki problem. Gdy tylko znalazł się w sali rozejrzał się po pomieszczeniu widząc parę znanych twarzy oraz trochę nieznanych. Może być naprawdę interesująco.
- Dzień dobry, chciałbym się jeszcze dopisać jeżeli to nie problem.
Powiedział uśmiechając się lekko do nauczycielki. Wzrokiem wyłapał postać Elijah'a, który sprzedał mu informację, która umknęła jego oczom na tablicy ogłoszeń dlatego też od razu podszedł do kolegi i stanał obok niego.
- Będzie ciekawie.

- Stabilny, panno Jeunesse - odpowiedziała krótko, kiedy z ust uczennicy padło pytanie o jej samopoczucie. Jeśli coś można było zarzucić tej wdowie, to na pewno nie to, że spoufalała się ze swoimi podopiecznymi. Była miła, była sprawiedliwa i skuteczna w nauczaniu, nic poza tym.
Lennox obserwowała z zachwytem jak coraz większe tłumy napływają do sali pojedynków. Dostała wiele zgłoszeń z ostatniej chwili, co cieszyło ją bardzo.
- Witam wszystkich i proszę o zajmowanie miejsc - powiedziała, rozwierając ramiona w geście zapraszającym ich do środka. Spoglądała jak zajmują miejsca.
- Nazywam się profesor Lennox i pewnie większość z was mnie zna, a przynajmniej Ci, którzy wybrali mój przedmiot w ostatnich latach nauki. A więc pojedynki! Wspaniała sztuka, ale nie dla każdego. Musicie wiedzieć, że nie będę tolerować nieodpowiednich zachowań. Rzucacie tylko zaklęcia poznane na zajęciach w szkole, nie praktykujecie niczego na własną rękę. Jeśli ktoś zachowa się niehonorowo, opuści klub pojedynków. Czy to jest jasne? - Zapytała, spoglądając po twarzach zebranych tutaj osób.
- Będziemy pojedynkować się parami, które są następujące. Panna Jeunesse przeciwko panu Matluckowi. Pan Davies przeciwko panu Wardowi. Pan Scott przeciwko swojemu bratu. Panna Wilson czeka na osoby ze swojej grupy - kontynuowała, wszystkie nazwiska recytując z pamięci.
- Pierwsze dwie pary zapraszam na podesty. Panna Jeunesse, pan Matluck, pan Davies, pan Ward - rzekła, wskazując dłońmi na dwa podesty stojące za jej plecami.





Andrea - Aaron
Dylan - Elijah
James - Prince

Przyszedł czas na zajęcie miejsc na podeście. A niby z nazwiskiem zaczynającym się na literę "W" nie staje się pierwszym w kolejce... Ta da. Spotkał się spojrzeniami z Davies'em i uśmiechnął się do niego lekko. Przeszli na dwa przeciwległe strony podestu, który został dla nich wyznaczony i na niego weszli.
Elijah przed wyciągnięciem różdżki stanął naprzeciwko swojego przeciwnika i skłonił się lekko, oddając mu tym szacunek. Kiedy nadszedł czas na zajęcie pozycji atakujących i rzucenie pierwszego zaklęcia, różdżka Gryfona pojawiła się nad jego głową i wyprowadziła atak.
- Expulso! - rzucił zaklęcie odepchnięcia na początek.

The member 'Elijah Ward' has done the following action : Dices roll

'kostka' : 5

Castellani słyszała o tym klubie pojedynków i bardzo on ją intrygował, lubiła wszelkiego rodzaju rywalizację nie tylko tą na miotle. Sama miała się zapisać do niego, bo zna się na kilku zaklęciach ale jednak musiała się w pełni skupić na Quidditchu i swojej drużynie, no i rzecz jasna na egzaminach, które musiała zdać, chociaż z jej pamięcią to nie powinna mieć problemów z teorią. Ubrana w zielony podrasowany mundurek charakterystyczny dla Domu Węża przybyła do Sali pojedynków.
- Dzień dobry, ja w roli kibica - przywitała się z uśmiechem i usiadła w pierwszym rzędzie, by jak najlepiej widzieć. Spojrzała po zebranych i dostrzegła Andreę, której pomachała z entuzjazmem i wysoko pokazała swoje zaciśnięte kciuki. Oczywiście, że będzie jej dopingować. Niestety nie umknęło jej też to, że Dylan Davies też będzie się pojedynkował, starała się nie zwracać na niego uwagi, ale na ułamek sekundy ich oczy się spotkały przez co zmuszona była odwrócić wzrok zarzucając włosy do tyłu. Oglądaj Castellani, może Daviesa znokautują już na wstępie. pomyślała z lekkim uśmiechem i czekała aż przedstawienie się zacznie.

Nie ma chwili wytchnienia, hm? Gdy usłyszał swoje nazwisko jako jednej z osób, które będą się pojedynkować poczuł lekki skurcz żołądka. Co jak co, ale nie sądził, że pójdzie na pierwszy ogień zapisując się jako ostatni, ale jak widać wcale to tak nie zadziałało. Do tego wszystkiego przyszło mu walczyć z dziewczęciem. A do tego z takim, które jakoś tam znał, a przynajmniej tak kołatało mu się w głowie, że kiedyś spotkał ją na jakiejś zabawie, na której udało się przenieść na boczny plan niesnaski między gryfonami i ślizgonami.
- Powodzenia Andreo.
Kwestie grzecznościowe muszą zostać zachowane. Gdy tylko usłyszał sygnał do rozpoczęcia pojedynku chciał być pierwszy dlatego też uskoczył nieco w bok celując różdżką w dziewczynę
- Petrificus totalus!

This dice is not existing.

Chłopak odkiwał głową do wszystkich, którzy go przywitali nie licząc Prince'a Scotta. Ten podszedł do niego i wyciągnął rękę. Dylan go nie znał i generalnie przez to nie miał nic do Gryfona i potrząsnął jego rękę w geście powitania.
- Dylan Davies. Zobaczymy czy w ogóle będziemy pojedynkować się między sobą. - Osób trochę przybyło i sam nie wiedział czy będą razem w parze.
Profesor Lennox rozwiała jego wątpliwości, dowiedział się, że będzie w parze z Gryfonem, nie z Princem, ale z Elijahem. O nim kompletnie nic nie słyszał i szczerze mówiąc nie wiedział co się po tym chłopaku spodziewać.
Wyciągnął różdżkę i stanął w miejscu, gdzie mu nakazała nauczycielka, tuż na przeciwko swojego przeciwnika. Skłonił mu się delikatnie, tak jednak, żeby wszystko widzieć. Nie spuszczał go ze wzroku, był tak skupiony jak na meczach Quidditcha. Mogliby tu wtargnąć nawet jacyś rozwrzeszczani uczniowie, a on nie zwróciłby na nich uwagi, taki był skoncentrowany.
- Incarcerous! - Krzyknął celując prosto w swojego oponenta.
This dice is not existing.

James'a również nie mogło zabraknąć na pierwszych zajęciach klubu w tym roku. Cóż, dużo uczniów szkoły zdawało sobie sprawę, iż Scott uwielbia pojedynki - chociaż w ich oczach były to raczej sadystyczne zapędy.
W sali pojawił się jako jeden z ostatnich. Gdy tylko przybył, profesorka przypasowała go do... Prince. Niech to szlag.
- To nie mój brat. To kuzyn - mruknął w stronę profesor Lennox, po czym stanął przy drugim Scott'cie.
Słowa nauczycielki niespecjalnie przypadły mu do gustu. Bo przecież nieodpowiednie zachowania, rzucanie wrednych zaklęć i używanie podstępnych, a jednocześnie kreatywnych sztuczek, było domeną Krukona. Pojedynek bez tego będzie... cóż, wyrównany. Szczególnie z Princem, z którym przecież nie raz ćwiczył. Cholera.

Do sali wbiegł nieco spóźniony i czerwony na twarzy Charles Wilson ze swoją podniczoną, brązową torbą na ramieniu. Rude włosięta były w sporym nieładzie, a jego klatka piersiowa poruszała się rytmicznie. Zatrzymał się na chwilę widząc walczących uczniów. Podszedł do profesor Lennox i uśmiechnął się nieco speszony.
- Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie. Drugoroczni Ślizgoni przemycili łajnobomby do szkoły i to mnie zatrzymało. Mam nadzieję, że mogę pozostać na zajęciach? - zapytał patrząc na nią swoimi dużymi, ciemnozielonymi tęczówkami oczekując odpowiedzi. Pełen wstydu za spóźnienie rumieniec oblał jego bladą, piegowatą twarz tuż po tym jak wróciła do normalnego kolorytu po szaleńczym biegu schodami Hogwartu.

Przeniosła się bliżej by naprawdę móc kibicować Elijahowi tak jak obiecała. Obejrzała sobie wszystkich obecnych kiwając o dziwo każdemu nawet jak danych person nie znała. Podeszła do nauczycieli by nie wchodzić w paradę tym co już ustawiali się do pierwszej walki lub co gorsza nie oberwać od... właśnie Elijaha.
- Dzień dobry pani profesor. Ja tylko poobserwuje pierwszą lekcje by zdecydować się czy brać udział. - Po czym usunęła się do najbliższych krzeseł gdzie przysiadła już jedna ślizgonka.

Nie spodziewała się, że przyjdzie jej walczyć z chłopakiem, ale nie miała zamiaru negować decyzji nauczycielki. Ilość dziewczyn w stosunku do ilości chłopaków się nawet nie umywała, więc była w stanie to zrozumieć. Zerknęła na Aarona unosząc brwi ku górze, po czym z nieznacznym uśmiechem wlazła na podest, o który opierała się odkąd tutaj przyszła. Obróciła między palcami różdżkę, a gdy nadszedł sygnał do walki wymierzyła patyczkiem w stronę chłopaka. Zaklęcie rzucone przez niego nie pozostawiło jej dużego pola do popisu, więc najzwyczajniej w świecie krzyknęła:
- Protego!

This dice is not existing.

Dylan delikatnie był wkurzony z tego powodu, że nie udało mu się nic zrobić, ale przynajmniej nic mu się strasznego nie stało. Lata ćwiczeń Quidditcha robiły swoje i dosyć dobrze trzymał się na nogach. Teraz nie pozostawi miejsca na jakikolwiek czas dla Gryfona i sam wypali z różdżki pierwszy. Był skoncentrowany na Elijahu i generalnie teraz za punkt honoru wziął sobie to, aby z nim wygrać i go pogrążyć. Puchon nie potrafił przegrywać. Gdyby wiedział jeszcze, że przypatrywała mu się Castellani to już w ogóle byłby bardzo skoncentrowany. Ale jej nie widział, bo nie rozpraszał się.
- Drętwota! - Davies ryknął zirytowany, teraz jednak przy zaklęciu jego nadgarstek pracował dobrze, a przynajmniej miał taką nadzieję.
This dice is not existing.

Ward również poczuł się w swoim żywiole. Zaczął się pozytywnie nakręcać, kiedy jego małe zwycięstwo zostało docenione. Nie dość, że chłopaki byli swoimi rywalami na niebie, podczas treningów na miotłach, teraz mogli się sprawdzić w bardziej intelektualnej dziedzinie. Nie był jednak podobnie pobudzony jak jego rywal. Nie udało mu się pierwszemu wyprowadzić atak tym razem, więc nie zostało mu nic innego jak zablokować zaklęcie, które mknęło w jego stronę. Gryfon zmienił nogę prowadzącą i machnął różdżką, rzucając zaklęcie obronne.
- Protego!

This dice is not existing.

Kiedy ponownie wróciła do świata zdrowych i tych co mogą się poruszać, przeciągnęła się dla rozprostowania kości i spojrzała na nauczycielkę. Garncarstwo? Ach, te złote rady! Oczywiście do rozruszania były lepsze metody, jak na przykład czyszczenie zabrudzonych kociołków na szlabanie u opiekuna domu. Zajęła swoją pozycję, mierząc różdżką prosto w chłopaka. Gdy ponownie usłyszeli sygnał do pojedynku zreflektowała się i niemal od razu krzyknęła:
- Expelliarmus! - z nadzieją, że pozbawi Gryfona swojego magicznego patyczka.

This dice is not existing.

Poczuł lekkie poczucie dumy gdy udało mu się wyprzedzić refleks Andrei. Co jak co, ale takie małe zwycięstwa zawsze człowieka cieszą. W taki albo inny sposób, chociaż poczuł się źle przez to, że ciało ślizgonki z głuchym łupnięciem padł na podest. Gdy odczarował dziewczynę i ta wstała na nogi domyślał się ,ze zaatakuje pierwsza. Ale ktoś kiedyś powiedział, że najlepsza obroną jest atak, ale to może wykorzysta na następną chwilę.
- Protego!

This dice is not existing.

Przy ostatniej rundzie, nie chciał dać ciała. Postawił na najbardziej wyćwiczone i podstawowe zaklęcie wyprowadzające atak. Motywacją nie była jedynie wygrana z przeciwnikiem, ale też własna ambicja. Czar nie był "zbyt" silny, ale w trakcie pojedynków nadawał się idealnie do odurzenia przeciwnika.
- Rictusempra! - wyrwało się spod różdżki Gryfona momentalnie, wyćwiczonym przez lata doświadczenia na zajęciach, ruchem.
This dice is not existing.

No. Z dwojga złego wolała, żeby zaklęcie odbiło się od tarczy i poleciało w każdą inną stronę, niż w jej. Nim wybiła następna runda, Angielka rzuciła w stronę Gryfona:
- Hej, Matluck, lubisz latać? - pojedynkowanie się w dniu dzisiejszym traktowała jak zabawę, dlatego nie widziała powodu, dla którego miałaby wyciągać zaklęcia ciężkiego kalibru. Trzecia runda. Sprawnym ruchem wymierzyła w chłopaka, krzycząc:
- Levicorpus!

This dice is not existing.

I znowu nic, tym razem Elijah wyczarował dobre Protego i nic kompletnie się nie stało. Ale Dylan nadal był głodny rywalizacji i wiedział, że będzie miał siły do końca pojedynku. Szczerze mówiąc nic go jeszcze oprócz pierwszego zaklęcia nie dosięgnęło, a tamto to było raczej coś w rodzaju lichego wiatru na boisku. Jedynie troszeczkę go popchnęło. Teraz musiał się obronić, może niezbyt mu wyszła pierwsza obrona, bo zamiast się bronić to zaatakował, ale teraz już wiedział, że musi się obronić, będzie to korzystniejsze.
- Protego! - Ryknął ponownie całym gardłem broniąc się przed zaklęciem łaskotającym.
This dice is not existing.

Skoro to miała być ostatnia akcja, to nie ma co się oszczędzać prawda? Gdy tylko ustawili się z powrotem na pozycjach po tym zaskakująco ładnym pokazie, który udał się obu parom, Matluck postanowił zastosować się do tej złotej myśli, która zaświtała mu w głowie poprzednio. Szybkim ruchem nadgarstka nakreślił znak gdy tylko padło polecenie rozpoczęcia
- Drętwota!

This dice is not existing.

Zbyt bojaźliwi? Kurde, to przerażające jak blisko prawdy była. To on wolał chyba jednak bronić bramek dla Gryffindoru. Nic dziwnego, że protego jako obrońca miał opanowane. Pod koniec walki podał rękę swojemu przeciwnikowi.
- To była dobrze rozegrana walka, następnym razem się szybciej rozgrzejemy - powiedział do Puchona pogodnie. Właściwie to nie przeszkadzał mu fakt remisu, ale może Davies inaczej to odbierał.
Zszedł z podestu, ustępując miejsca następnej parze. Usiadł na widowni przy Krukonce, z którą wcześniej rozmawiał przed zajęciami. Tak jakoś... Wyszło. Chciał usłyszeć jej reakcję. Tym samym machnął do Aarona, żeby zajął miejsce obok niego.
- No i jak było? - spytał tej dwójki.

Gdy tylko pojedynek się zakończył Matluck odczarował ślizgonkę i podszedł do niej wyciągając rękę.
- Jeszcze się odegrasz.
Powiedział z lekkim uśmiechem, chociaż domyślał się, że najchętniej dziewczę rzuciło by się na niego z pięściami i wydłubało mu oczy jego własną różdżką, dlatego też gdy tylko zakończył grzeczności opuścił podest i usiadł na trybunach przyglądając się uważnie kolejnym walkom, a na jego twarzy malował się przyjemny dla oka banan. Nie codziennie wygrywa się pojedynki prawda? A i to były chyba pierwsze punkty w tym roku, które zdobył dla swojego domu więc powód do radości był podwójny. Elijahowi nie poszło aż tak dobrze, ale widać było, że obaj wstrzymywali się przed nagłymi atakami w momencie obrony. Usiadł obok kolegi póki co nie wtrącając się w rozmowę.

Kiedy Prince usłyszał, że będzie walczył z kuzynem, jego usta wygięły się w uśmiech wbrew jego woli. Starał się to jednak ukryć odwracając głowę.
Obserwował pojedynki swoich poprzedniów. Jeunesse zdecydowanie miała za mało polotu w tych sprawach, ale walka Daviesa i Warda wydawała się naprawdę na poziomie. Gdy usłyszał wezwanie do pojedynku, wstał. Wspiął się na podest, stając naprzeciwko kuzyna, który wdrapał się z drugiej strony.
- Sztuka pojedynkowania się nakazuje ukłonić się przeciwnikowi - rzekł pouczającym tonem do poprzedników siedzących na widowni, dygając krótko przed kuzynem, po czym podniósł się z różdzką w gotowości. - Nie gniewaj się kuzynie.
- Conjunctivitis! - Sprawnie machnął różdżką, celując w głowę Jamesa.

This dice is not existing.