Podest

I kolejne zaklęcie odbiło się od tarczy przyjaciela. Wydał z siebie dźwięk niezadowolonego kliknięcia spowodowanego lekką frustracją.
- Obaj walczymy jak emeryci.
Skomentował krótko po czym cicho się roześmiał. Gdy przyszła pora na jego obronę poczuł, że podest sie zmienia i to na pewno nie sprawka żadnego z nich. Nim zdążył jednak zobaczyć co się dzieje, Campbell rzucił już kolejne zaklęcie. Aaronowi nie pozostało nic innego jak po prostu się bronić prawda?
- Protego!
Rzucił tarczę w ostatniej chwili i... Tarcza rozpadła się gdy tylko zaklęcie w nią uderzyło. Odłamki rozproszyły się dookoła w całkiem widowiskowy sposób, ale i wpłynęły na stabilność gryfona, który poślizgnął się i padł na tyłek. Gdy myślał, że to już koniec niefortunnych wydarzeń poczuł jak coś mokrego zaczęło lecieć z nieba na nich obu. I tak sobie siedział jak zmokła kura na szklanej powierzchni podestu. Rzucił gniewne spojrzenie w stronę widowni spodziewając się... No właśnie, kogo? Wrogów raczej nie miał. Gdy jednak zobaczył twarze obu osób zasiadających na ławkach zrozumiał co tu się działo. Hobbit i Flora. Przyjaciel i siostra jego... byłej? Obecnej? Sam nie wiedział. Jeden był po prostu gnojkiem, a druga mogła mieć za złe to, że z Hannah nie szło najlepiej. Plus pewnie liczyli na jakąś darmową rozrywkę no i udało im się. Zupełnie wybili ich z rytmu pojedynku.
- Dobrze się tam bawicie? Wyglądam jak siedem nieszczęść, wiec plan chyba wykonany?
Rzucił w stronę widowni machają obojgu ręką na przywitanie. Wypuścił ciężko powietrze i podniósł się powoli z podłogi stając na równych nogach. Czuł się jak nowonarodzona sarna, która dopiero uczy się chodzić.
- Wydaje mi się, że do 3 to spędzimy tu cały dzień więc po prostu jedna wygrana, deal? Petrificus Totalus!
Pierwotny element zaskoczenia kontratakiem zaraz po rozbiciu bariery się nie udał, ale jakoś inaczej też można zaskoczyć przeciwnika, prawda?

The member 'Aaron Matluck' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 2

Było blisko, no ale jednak Gryfon nawet się obronił, przez co i Kanadyjczyk stracił nieco na stabilności. Przysiągłby nawet, że zaczęło robić mu się mokro, ale to niestety nie było związane z jakże oszałamiającą walką, tylko deszczem. Ach ta szkocka pogoda! Wróć, ale byli pod dachem, odwrócił swój wzrok w kierunku dwojga obserwatorów, a zarazem sprawców całego zamieszania. Rude włosy, jak nic siostra Sztywnej Hanki i koleś przypominający hobbita z mugolskich książek.
- Chcecie zabawy? Conjunctivitis! – skierował swoją różdżkę tym razem nie w Aarona, lecz dwójki dowcipnisiów.

The member 'Logan Campbell' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 3

Nie mogła powstrzymać się od śmiechu na widok zaskoczonych min walczących. Na pytanie zadane przez Aarona tylko uniosła oba kciuki dając znać że świetnie sobie radzi i aż zgięła się w pół czując że jej płuca zaraz wybuchnął. Ledwie zdążyła zauważyć że kolejne zaklęcie nie poszło w stronę Matlucka tylko w nią i Elijah, jej mózg nawet nie zarejestrował że ma różdżkę w ręce. Wykonała unik przed strumieniem zaklęcia, choć niekoniecznie skuteczny. Na szczęście blondyn rzucił Protego w odpowiednim momencie ratując tyłki ich obojga.
Rzuciła szybkie spojrzenie pełne wdzięczności na swojego towarzysza by zaraz znów odwrócić się w stronę podestu, jej mina trochę bardziej drapieżna. Być może troszkę się wkurzyła, a przychodziło jej to coraz łatwiej im bliżej było pełni. Wycelowała w stronę puchona i tylko jedno zaklęcie przyszło jej do głowy ale skupiła się na nim i na prawidłowym ruchu różdżką jak nigdy przedtem. Nie ma takiego atakowania!
- Rictusempra!

The member 'Flora Wilson' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 5

- ĆWICZYŁAŚ! - ryknął zwycięsko, kiedy Florze udało się zaatakować Logana, który wyraźnie nie potrafił się bawić! Ich dodatki miały przecież dodać pojedynkowi atrakcji, a nie kolejnych przeciwników! Na szczęście zadziałał w parze z Krukonką jak dobrze naoliwiona maszyna. On odparował zaklęcie Puchona, a ona zrobiła perfekcyjną kontrę, która rzuciła nim po śliskim parkiecie.
Jego triumf szybko jednak umilkł, bo uświadomił sobie, że jego przyjaciel wciąż stał. Oby tylko Aaronowi nie przyszło tylko nic równie głupiego do głowy! Prawdopodobnie to była tylko kwestia czasu, żeby pomścił swojego znajomego, więc Gryfon zareagował instynktownie. Byłoby 2:0 dla laików, gdyby mu także udało się powalić chłopaka z podestu.
- Ani mi się waż mieć śmieszne pomysły, Aaronie Matluck! Expulso!
Niezależnie od wyniku zaklęcia, Ward przysunął się do rudowłosej, żeby obronić ją swoim ciałem przed ewentualną odpowiedzią. Mówiłam, że czasami jest w nim cholerny rycerzyk.

The member 'Elijah Ward' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 5

Zaklęcie znów się odbiło, ale do tego był przyzwyczajony. Szykował się na kolejne zaklęcie Logana, które wycelowane będzie w jego stronę, ale widząc, że Puchon skierował je w kierunku Widowni Aaron uniósł brew do gory w zdziwieniu. Ciekawa taktyka, ale to oznaczało, że ich pojedynek się zakończył prawda? Wykorzystał więc okazję i zeskoczył z podestu na ziemię. Stanie na tafli szkła było ostatnią rzeczą na jaką miał ochotę w tym momencie, tym bardziej, że znając Elijaha będzie chciał się odegrać na Loganie za ten wybryk. Jakieś było jednak jego zdziwienie gdy Gryfon postanowił zaatakować... Aarona. Widząc, że zaklęcie leci w jego kierunku od razu zareagował.
- Protego!
(Elijah ma poziom 2, Aaron 3 więc chyba się udało jak zszedł z podestu? Modyfikator +1 do kostki? I tak dostanie baty lekkie : D)
Tarcza otoczyła chłopaka i ponownie pękła z dużą mocą, bo udało mu się ją postawić w ostatniej chwili, a to nigdy nie kończy się dobrze. Impet uderzenia zaklęcia + pękająca bariera + dopiero co zeskoczył z podestu = kłopoty. Duże. Siła odrzutu cisnęła Gryfonem o drewnianą konstrukcję za plecami na tyle mocno, że poczuł kłujący ból w lewym boku, a w płucach zabrakło mu tchu. Mroczki przed oczami też nie były dobrym sygnałem. Potrzebował chwili, żeby dojść do siebie, ale adrenalina zrobiła swoje. Co on w ogóle im zrobił żeby tak go potraktować. Skierował różdżkę w stronę Hobbita
- Incarcerous!
Gdy tylko wykrzyknął tą formułkę, a zaklęcie opuściło końcówkę jego różdżki poczuł ból zbyt duży by zrobić cokolwiek więcej. Złapał się za lewy bok i skrzywił w grymasie bólu. Chyba złamane.
- Ja się poddaję jakby co. Chyba żebro mi poszło...
Uniósł wolną rękę do góry i oparł się pośladkami o konstrukcję podestu. Lubił wygrywać, ale na pewno nie za wszelką cenę.

The member 'Aaron Matluck' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 5

- Protego! – rzucił w odpowiedzi na zaklęcie rudowłosej. I to niemalże skutecznie, gdyby nie to, że zderzenie dwóch zaklęć, a do tego śliska powierzchnia podestu, sprawiła, że Kanadyjczyk znalazł się po jego drugiej stronie. Niby zabawne zaklęcie rzuciła Krukonka, ale nim wygramolił się zza niego, z jego ust wyrwało się kilka niecenzuralnych słów. Odczuwał ból lewego nadgarstka, dobrze, że palców nie stracił, bo zostało mu ich tylko dwa.
- Aaron, nie pękaj – hehe, taki żarcik na temat prawdopodobnie pękniętego żebra Gryfona. Cóż, na szczęście, albo nieszczęście śmieszków był już nieco bardziej zdenerwowany, a do tego przemoczony do suchej nitki.
- Conjunctivitis! – liczył na to, że tym razem się uda, cóż chcieli oglądać ciekawszy pojedynek, to niech mają.

The member 'Logan Campbell' has done the following action : Rzut kostką

---

'Sześcienna' : 1

Zdołała zauważyć że chyba puchon się wkurzył. Czy wywnioskowała to z jego miny? Okrzyków? A może z zaklęć fruwających w jej kierunku? Możliwe że trochę przesadzili, a teraz Flora musiała zmierzyć się z własnym brakiem umiejętności lub widowiskowym łomotem który zostanie jej spuszczony. Za drugim razem była przygotowana na obronę jak na czarownicę przystało.
- Protego! - jakiś cudem zdołała odbić zaklęcie lecące prosto w jej twarz, jej tarcza roztrzaskała się pod wpływem uderzenia, a ona została przesunięta odrobinę do tyłu. Zdziwiona powodzeniem zrobiła minę jakby nie rozumiała co się dzieje, ale praktycznie od razu jej uwaga została zwrócona gdzie indziej. Jako przyszła uzdrowicielka traktowała uszkodzenia ciała bardzo poważnie, zabawa skończyła się w momencie w którym zauważyła ze Aaronowi stała się krzywda. Nie patrząc nawet czy Logan nie rzuca kolejnego zaklęcia przeskoczyła zwinnie nad krzesłami stojącymi jej na drodze i zatrzymała się przy gryfonie.
- Nie ruszaj się proszę bo tylko sobie zaszkodzisz - nie czekając na protesty czy jakiekolwiek głupie gadanie delikatnie obmacała jego klatkę piersiową i ze zmarszczonym czołem rzuciła dwa zaklęcia - [/b]Glacies, Ferula. Przepraszam, szklana podłoga mogła być drobną przesadą[/b] - na pierwszy rzut oka było widać że czuje się winna. W dodatku żadne z jej zaklęć nie działało. Sfrustrowana spojrzała na swoją różdżkę poważnie rozważając wyrzucenie jej przez okno - Tak czy siak musisz iść do skrzydła szpitalnego, liczyłam ze chociaż trochę pomogę uśmierzyć ból - rozłożyła ręce bezradnie.

Elijah był trochę zaskoczony obrotem sytuacji. Chcieli dodać trochę życia temu jednostajnemu pojedynkowi między Aaronem a Loganem, a skończyło się na tym, że sami się stali tarczą do rzucania zaklęć. W końcu jednak poleciały jakieś celne strzały. Jednakże... Zupełnie się nie spodziewał, że zrobi prawdziwą krzywdę przyjacielowi.
Chociaż stanął zasłaniając ciałem Florę, ta i tak skupiona była dalej na Puchonie i zgrabnie się broniła. Ward natomiast nie przygotował tarczy na atak Matlucka, bo przecież nie mieli zamiaru walczyć między sobą, kiedy tamten został znokautowany, prawda? Przeliczył się, dlatego nagle magiczne liny oplotły ciało Gryfona i z miną wyrażającą "what the fuck" upadł bezwładnie na podłogę.
- Fi... Finite - wysapał. Szczęśliwie, nadal trzymał różdżkę. Ale pieprzona kostka nadal wyrzuca same jedynki, więc nie udało mu się uwolnić. Magiczne więzy zaciskały się mocniej.
- Po...Pomocy

- I to by było na tyle ze spotkania klubu magicznej geriatryki.
Powiedział z uśmiechem starając się złapać relatywnie bezbolesny oddech. Fizyczny ból nie był mu obcy, więc jasne, czuł dyskomfort, ale bywało gorzej. Kilkukrotnie z własnej głupoty miał już złamane ręce, a i dla żeber nie było to pierwsze rodeo. Wiedział, że kilka zaklęć i eliksirów i znów będzie jak młody bóg. A przynajmniej miał taką nadzieję. Zaskoczyło go jednak jak szybko Flora postanowiła ruszyć mu z pomocą. Wiedział, że nie wszystkie relacje opierają się tylko na rodzinnych koneksjach, ale dziewczyna widać miała silnie wykształconą empatię w stosunku do innych.
- Dzięki. Szklana podłoga była dobrym pomysłem, bo dodała nieco smaczku, ale... Ugh... Po prostu muszę nauczyć się chodzić.
Skwitował jej słowa z jęknięciem w połowie zdania. Zaklęcia dziewczyny niby zadziałały, ale jednak nie pomogły za bardzo. Ale bardzo doceniał jej chęć pomocy.
- Jak pomożecie mi dojść do Skrzydła, to to wystarczy.
Odpowiedział jej z uśmiechem na twarzy. Kątem oka zauważył jednak niepokojący obrazek. Jakieś zaklęcie jednak mu wyszło. Problem polegał na tym, że jeden Hobbit zaraz nie dotrze już nigdzie.
- Logan, pomożesz mu?
Zapytał z rozbrajającym uśmiechem. Wolał nie mieć na sumieniu nikogo, a już szczególnie kogoś kogo znał i lubił.

(można mnie w razie czego zabrać z tematu i w domyśle pójdę do Skryzdła )

No i zabawa się skończyła, emeryt Aaron – poruszał się tempem ich nauczyciela mugoloznawstwa, a ten miał ze sto lat jak nie więcej. Hobbit bawił się w 50 twarzy Greya, a Wilsonówna próbowała zostać pielęgniarką.
W sumie miał uwolnić Gryfona ze szponów zaklęć BDSM już nieco wcześniej, ale się zamyślił kontemplując burdel jaki zrobili w Sali pojedynków, nie żeby wcześniej panował tam porządek, ale tafla szkła na podeście i burzowe chmury nad nim raczej woźnemu się nie spodobają.
- Tak, jasne – pokiwał głową i machnął różdżką w stronę spętanego Elijaha, co wraz z zaklęciem kończącym uwolniły go z magicznych więzów.
- W sumie też powinienem przejść się do skrzydła szpitalnego – mruknął spoglądając na swój nadgarstek, oprócz braku trzech palców, stwierdził również, że chyba trochę się przemieścił i nie znajduje się tam gdzie być powinien.
- Elijah, żyjesz?

Upewniwszy się że pacjent przeżyje, choć będzie wymagał eskorty odetchnęła z ulgą. Najwyraźniej była jedyną osobą która wyszła z tego chaosu bez szwanku, przede wszystkim dzięki Protego Elijah, który teraz leżał związany na ziemii prosząc o pomoc. Była zbyt przejęta uszkodzeniami jednego gryfona i przegapiła moment kiedy zaklęcie uderzyło w drugiego. Zbladła i już kierowała na niego wyciągniętą różdżkę, kiedy puchon ją wyprzedził. Osoby nieświadome jej specjalnej przypadłości mogły uznać że jak na istotę o szalonym wzroście 150 cm i w związku z tym krótkich nogach, znalazła się przy chłopaku zaskakująco szybko. Klęknęła na podłodze obok Warda i pochyliła się nad nim ze zmartwioną miną.
- Wszystko w porządku? Jak się czujesz? - w odruchu wyciągnęła rękę jakby chciała dotknąć jego policzka ale zatrzymała się w pół ruchu. Opuściła rękę i odchrząknęła skrępowana, czując jak na policzki wpływa zdradzieckie ciepło. Cholerne rudzielce i ich blada cera skłonna do rumieńców. By to chociaż trochę ukryć wyciągnęła różdżkę w stronę podestu rzucając podwójne Finite by zakończyć działanie obu zaklęć, które były źródłem tej katastrofy. W sali pojedynków nagle wydało jej się strasznie cicho bez dźwięku deszczu.
- Musimy was zabrać do Skrzydła Szpitalnego, wszystkich - coś czuła że mogli się spodziewać niezłej bury od szkolnej pielęgniarki, a Wilsonówna nie potrzebowała szklanej kuli by zgadnąć że to ona dostanie największą. Już od dawna pomagała przy drobnych urazach i ogólnej opiece więc jej aspiracje zawodowe były dobrze znane. Znów zwróciła swoje zmartwione spojrzenie na gryfona obok.
- Dasz radę iść? Aaron potrzebuje pomocy a nie dam rady sama - było to kłamstwem ale nie ześwirowała jeszcze kompletnie żeby zdradzać swój sekret na drugim spotkaniu. Prawda była taka że pewnie mogłaby i zanieść Matlucka prosto do Skrzydła, pozbawiając go przy tym resztek godności. Może nie bez wysiłku ale na pewno wykonalne.

(wybaczcie, zagapiłam się)

Brakowało mu już powietrza w płucach i wydawałoby się, że Puchon w ostatniej chwili go uratował, przed utratą przytomności. Gryfon przetoczył się na kolana, łapiąc głośno powietrze.
- Yyyyhhh... niech...cię...yyyyh... lochy... Pochłoną - skierował w stronę swojego najlepszego przyjaciela. Nie zauważył nawet, kiedy pojawiła się obok niego Flora. Chociaż to nie ona zdążyła mu pomóc, to na nią spojrzał z wdzięcznością i uśmiechał się wesoło. Jeszcze raz zaczerpnął powietrza. Bolały go mięśnie, skończy się pewnie na paru siniakach, ale raczej nic poważniejszego.
- Już... Jest lepiej - odpowiedział zgodnie z prawdą. Na pytanie Krukonki pokiwał głową i podniósł się z kolan. Podał rękę dziewczynie, żeby jej też pomoc wstać, a kiedy wszyscy szczęśliwie znaleźli się na dwóch nogach, stanął przy Aaronie i zaproponował, że może go przenieść za pomocą Mobilicorpus lub zawiesić o zdrowe ramię. Matluck miał dość zaklęć, wybrał spokojny krok z podtrzymywaniem z obu stron - przez niego i Campbella, ku niezadowoleniu rudowłosej dziewczyny. Męska duma była durna do samego końca. Wszyscy przenieśli się do Skrzydła Szpitalnego.

Z/t allllll