Przedpokój i salon

Aiko pozbierała wszystkie swoje rzeczy z parku, choć dużo do zabrania nie miała. Zaledwie jej prorok wypadł z dłoni. Schowała go z powrotem do torby i powoli, razem z Dymitrem u boku ruszyła w stronę swojego domu. Mieszkała w domku przy Kingsway 7. Nic wielkiego, ale fakt - jej dom po części był utrzymany w Japońskiej konwencji. Nie cały. Zaledwie jego część - jako, iż wychowywała się już w Anglii, nie przeszkadzał jej angielski, a dla niektórych - normalny element w mieszkaniu.
Po drodze panowała cisza, ale też nie podczas całej podróży - Aiko była, mimo wszystko, momentami dość wygadaną osobą, która lubiła gadać. Z uśmiechem na ustach, trzymając Dymitra za rękę, prowadziła go przez szereg dom na swojej ulicy. W końcu stanęła przed jednym z domków i weszła przez bramkę, zbliżając się do drzwi i otwierając je kluczem. Wpuściła chłopaka do środka.
- Witam u mnie w domu.
Powiedziała spokojnie, zamykając za obydwojgiem drzwi. Zsunęła buty z nóg i weszła do salonu.

Szedłem spokojnie za dziewczyną. Nie miałem pojęcia, dokąd mnie może zaprowadzić, dopóki nie ujrzałem bardzo znajomej dzielnicy mieszkalnej.
- To Ty tutaj mieszkasz? - zapytałem, zanim jeszcze weszliśmy do środka.
Spojrzałem na swój dom, który znajdował się kilka numerów wcześniej. Spojrzałem na numer domu, przy którym właśnie się znajdowaliśmy. 7? No ładnie. Tak niedaleko siebie mamy domu, a dopiero teraz się o tym dowiedziałem. Spojrzałem na wnętrze, kiedy znaleźliśmy się w środku.
- No ślicznie - uśmiechnąłem się.
Idąc za Aiko ściągnąłem buty i ruszyłem do salonu. Tam od razu rozsiadłem się na... dosyć niskiej kanapie. Było to co najmniej dziwne, ale widać, że taki styl panuje w Japonii.
- Mieszkam niedaleko - powiedziałem. - Dokładnie pod numerem 4 - uśmiechnąłem się.

Miyazaki zdjęła obuwie, postawiła je przy szafeczkę w przedpokoju i spojrzała na chłopaka.
- Rozgość się.
Uśmiechnęła się lekko, zapraszając go gestem do domu, po czym sama na moment zniknęła w kuchni. Wstawiła szybko wodę na herbatę - chodziła za nią mocny napar, a skoro jest już w domu, czemu nie skorzystać. Odetchnęła cicho i wróciła do przedpokoju, skąd skierowała swoje kroki ku salonowi. Usiadła na kanapie i spojrzała na chłopaka.
- Serio? To naprawdę niedaleko..
Nie wiedziała, czy się cieszyć - choć w środku serduszko jej się radowało. Przynajmniej w trakcie wakacji będzie mieć blisko chłopaka. Choć jeszcze nie ufała mu do końca, wierzyła, że się zmieni. Była głupia? Może. Naiwna? Możliwe, że nawet bardzo. Ale Aiko uwielbiała wierzyć w innych ludzi..
- Po Hogwarcie będziemy mieć blisko do siebie w takim razie..
Powiedziała spokojnie, zastanawiając się nad tym, jak to dalej będzie wyglądać - w końcu, jakby nie patrzeć, obydwoje mają przed sobą ostatni rok szkoły..

Miałem się rozgościć, więc i tak zrobiłem rozkładając się wygodnie na kanapie w salonie. Robiło się już późno, ale posiedzieć jeszcze mogę. Czekałem spokojnie, aż Aiko wróci z kuchni. Chwilę to trwało, więc postanowiłem wstać i obejrzeć salon. Nie znam japońskiego, więc nie mam pojęcia, co znaczą rysunki na ścianach. Wydaje mi się, że jest to coś związanego z rodziną. Chociaż nie mogę być tego pewny w stu procentach.
- Tak, trzy domu stąd - zaśmiałem się.
Naprawdę niedaleko. Tak długo mieszkamy obok siebie, a ja nic o tym nie wiem. No nic, najwyraźniej nie byłem tym aż tak zainteresowany.
- Możemy mieć jeszcze bliżej, niż Ci się wydaje - puściłem do niej oczko podchodząc z powrotem do kanapy.
Jakby Aiko chciała to mogłaby u mnie zamieszkać. Dom przy Kingsway 4 należy do Dymitra i Nadii, ale zawsze mogę Nadię stamtąd wywalić. Rodzice kupią jej jakiś domek, to mogę jej zagwarantować.
Minęła chwila i Aiko przyniosła ciepłą herbatę. Spojrzałem na zegar wiszący na ścianie i przeraziłem się. Może i mieszkałem sam z siostrą, aby wypadało być w domu o przyzwoitej porze. Napiłem się herbaty i spojrzałem na swoją dziewczynę.
- Przepraszam Cię Aiko, ale już późno. Powinniśmy już iść spać. To znaczy Ty do siebie, a ja do siebie. Dobra, nie zabieram Ci więcej czas- powiedziałem wstając. - Dobrej nocy i do zobaczenia jutro - złożyłem delikatnego całusa na jej wargach, dopiłem herbatę i wyszedłem do przedpokoju.
Tam założyłem buty i stanąłem przed drzwiami.
- Kocham Cię! - krzyknąłem na do widzenia i wyszedłem z domu Krukonki.
Ruszyłem prosto do siebie, do swojej sypialni.