Sypialnia na piętrze, z balkonem na ogród

Uporawszy się z całym rządkiem guzików, rozchylił nieco rozpiętą już piżamę Morwen, niemal zupełnie jednak nie dotykając przy tym kobiety. Dopiero chwilę później, gdy już wstępnie się napatrzył, przesunął opuszkami palców wzdłuż brzucha kobiety, nie przerywając wędrówki także wtedy, gdy dotarł do jej spodenek. Po prostu wsunął dłoń pod nie, jak również pod jej majteczki, by wreszcie pozbawić Walijkę tych zupełnie zbędnych skrawków materiału.
- ...rozbierając najpierw swą własność do naga, poznać ją lepiej, niż ktokolwiek przedtem miał okazję. - Pozostawiając póki co górę od piżamy wciąż na drobnych ramionach Morwen, rozchyloną tylko po trochu w obie strony, kontynuował swą opowieść stanowiącą tło dla jego poczynań. Błądząc dłonią najpierw pod jedną, potem zaś pod drugą połą jej koszulki, zbadał kształt jej piersi i wyczuwalnych pod skórą żeber. Nie spieszył się, ale nie poświęcał też jej krągłościom tak wiele uwagi, jak można by oczekiwać. Ponownie wędrując ku jej podbrzuszu, zakończył podróż po jej ciele dopiero na wysokości jej kolan. Wodząc palcami po wewnętrznej stronie jednego z jej ud, rozchylił jej nogi, gdy zaś dotarł do jej kobiecości, wślizgnął się w nią bez pytania.
- Nawet wiedząc, co spowodowało śmierć, poświęca ciału całą swą uwagę. - Spoglądając z uwagą na wylegującą się przed nim kobietę, odnalazł jej najbardziej wrażliwy punkt. Pocierając go z wyczuciem palcami, zaczął niespiesznie, może nawet zbyt wolno. - Odkrywa wszystkie jego zakamarki, dostrzega ułomności, czyta w nim jak w otwartej księdze. - Jego głos przeszedł w cichy pomruk. Mówiąc, nie zaprzestawał pieszczot. Sam niczego od aurorki nie wymagał. Dostarczanie jej przyjemności było dla niego podobnie silnym, pożądanym doznaniem, co otrzymywanie ich od niej.

Nie spodziewał się, że uświadomienie Morwen, iż jednak miała ochotę na seks będzie tak łatwe i wystarczy tylko chwila, by sama również postanowiła działać. Gdy jednak zmusiła go do cofnięcia ręki, a potem położenia się, ani mu w głowie było protestować. Z uśmiechem rozbawienia spoglądał, jak rozpina kolejne guziki jego koszuli.
- Prawdę mówiąc, trupy wcale nie są pociągające. Chyba, że uda się jakiegoś wskrzesić... - Odwzajemnił pierwszy zainicjowany przez aurorkę pocałunek, obejmując ją w talii. - Gdybym chciał kobietę, którą mógłbym rządzić, to właśnie taką bym sobie znalazł - mruknął jej do ucha i trudno było nie wierzyć jego słowom.
Z przyjemnością poddał się pieszczotom kobiety, uniósł się też do siadu, by ułatwić zdjęcie koszuli. Ostatecznie, przytrzymując wybrankę przy sobie, postanowił także wesprzeć ją w pozbawianiu go pozostałej części swojej odzieży. Odrzucając zbędne ciuchy na bok, do pozycji leżącej póki co jednak nie wrócił. Parę chwil sycąc oczy widokiem swej niemal nagiej kobiety - prawdę mówiąc, rozpięta piżamka podniecała go w tej chwili bardziej, niż gdyby Morwen nie miała na sobie zupełnie nic - objął ją wreszcie w talii i unosząc lekko, posadził ją - póki co - na swych udach, frontem ku sobie, mieszcząc się pomiędzy jej rozłożonymi nogami. Nie lubił, gdy się odsuwała i swymi poczynaniami dawał temu wyraz.
Mając ją teraz blisko - choć wciąż jeszcze niewystarczająco - przebiegł opuszkami palców wzdłuż jej mostka, brzucha, aż do znajomego wzgórka poniżej podbrzusza. Stamtąd zboczył ku jej pachwinom i wewnętrznej stronie jednego z ud, łaskocząc je lekko. Ostatecznie przygarnął ją jeszcze bliżej, tak blisko, jak się dało. Nietrudno było stwierdzić, czego pragnął teraz najbardziej, a jednak, zamiast pozwolić swej męskości wniknąć wreszcie w drobne ciało Walijki, sycił się póki co tym, co miał. Napór jędrnych piersi, wciąż częściowo skrytych pod piżamką, na jego nagi tors, ciepło Morwen i znajomy smak jej warg i szyi, którą rychło zaczął całować na razie wystarczały. Nie chciał gnać. Chciał się nią nacieszyć, zwłaszcza, że ostatnio nie mieli na to czasu.
Znów zbłądził dłońmi ku kształtnym udom kobiety, sam zamykając wargami na jednym z jej sutków. Drażnił go lekko językiem, zakreślając dookoła drobne kółka i ssał pożądliwie, chwilę potem postępując podobnie z drugą piersią ciemnowłosej.
- Kobieto, nawet nie wiesz, jak żałuję tych trzech lat... - wymruczał w międzyczasie. Rzeczywiście żałował. Mógł mieć ją już wtedy i... Czy gdyby miał, do tego czasu znudziłaby mu się? Szczerze w to wątpił.

A może po prostu udawała i szukała marnej wymówki, aniżeli rzeczywiście nie miała ochoty na seks? Z drugiej strony jednak nie wiedziała kiedy znowu będą mieli chwilę tylko dla siebie w związku z zaistniałą sytuacją. Tu porwanie, tu cyrk w Filii... problemy nawarstwiały się i na tym się kończyło, dlatego wolała korzystać póki mogła.
Póki co bez słowa pozwalała sterować sobą jak szmacianą lalką, z lekkim uśmiechem przyjmując wszystkie pieszczoty Irlandczyka. Dłońmi niby to przypadkiem zsunęła ze swoich smukłych ramion piżamę, która zatrzymała się na wysokości jej łokci a potem przesunęła palcami po rękach Cryana, tuż na jego plecy.
- To dziwne, zawsze myślałam, że faceci preferują kobiety, które pozwalają sobą rządzić a tu taka niespodzianka... - przymknęła powieki, odchylając się nieco do tyłu. Kiedy Liam przesunął dłonią po jej rozgrzanym ciele swoją wędrówkę kończąc na udzie poczuła jak przebiega przez nią przyjemna gęsia skórka, która niemal od razu pojawiła się na jej skórze. Chwyciła podbródek mężczyzny w dwa palce nakierowując go na swoje usta, jednak ten zaraz po tym zsunął się na jej piersi z zamiarem maltretowania ich. Westchnąwszy z rozmarzenia, dłonie wplotła we włosy czarodzieja, opuszkami palców masując lekko jego skórę głowy, a gdy uznała, że teraz przyszła kolej na nią wyswobodziła się z objęć mężczyzny.
- Żałuj, masz rację - wymruczała. Kiedy zawędrowała w dół, z diabelskim uśmiechem postanowiła posunąć się o krok dalej niż do tej pory.

Wymiana poglądów na temat swych preferencji wyjątkowo wpasowała się w leniwy bieg wydarzeń. Dawała zajęcie, pozwalające w nieco łatwiejszy sposób powstrzymywać żądze, co z kolei dawało okazję do faktycznego nacieszenia się sobą nawzajem.
- Kobieta, która pozwala sobą rządzić, jest nudna, chociaż... - Jego dłonie przewędrowały na krągłe pośladki partnerki, tam wreszcie zatrzymując się na nieco dłużej. - Czy ty właśnie sugerujesz mi, że powinienem spróbować cię okiełznać? - Uniósł pytająco jedną brew, uśmiechając się przy tym z rozbawieniem. Pokorna Morwen, to byłoby zabawne, chociaż sam Liam miał wątpliwości, czy w ogóle osiągalne. Nie wyobrażał sobie Blodeuwedd-gosposi, potulnej żonki i piejącej słodko nad niemowlakiem mamusi. Nawet zresztą takiej nie chciał. Wolał ją jako samowystarczalną aurorkę, a jeśli miałaby zostać jego żoną czy też matką ich dzieci (choć w danej chwili aż tak dalekosiężnych planów, co jasne, nie był w stanie snuć) - również nie miałby nic przeciw, żeby w tych rolach nie opływała przesadną słodkością.
Kiedy wyswobodziła się z jego objęć, spojrzał na nią pytająco, gdy zaś domyślił się, że postanowiła przejąć inicjatywę, uśmiechnął się tylko pod nosem. Lubił dawać jej przyjemność, ale lubił również ją brać. Tego wieczoru niczego od ciemnowłosej nie oczekiwał, skoro jednak sama postanowiła zamienić teraz role, nie zamierzał jej tego zabraniać. Zabrał więc tylko dłonie z jej ciała, choć sam tylko wiedział, jak trudne to było, po czym wodząc pożądliwym spojrzeniem po niemal nagiej sylwetce swej kobiety, czekał, ciekaw, na co dokładnie przyszła jej teraz ochota.
Dane mu było przekonać się o tym szybko. Zdziwił się? Może trochę, bo wcześniej nie wykazywała podobnej inicjatywy. Gwałtownie wciągając powietrze, przymknął oczy, choć wcale nie chciał rezygnować z widoku Walijki. Mimo tego miał teraz zbyt wiele bodźców, by podołać wszystkim, zdecydowanie zbyt wiele.
Już przedtem trudno mu było tak leniwie się z nią zabawiać, teraz natomiast, po ledwie kilku chwilach jej inicjatywy, stało się to zupełnie niemożliwe. Czując się absolutnie gotowym, zmusił Morwen, by ponownie na niego spojrzała, ucałował ją w gorące wargi, by wreszcie zespolić się z nią w jedno, sadzając ją znacznie bliżej siebie, niż przedtem. Obejmując ją i przyciskając do siebie, nie zamierzał dłużej czekać - i sama była temu winna.