Gabinet nauczyciela Astronomii

Wszedł tutaj na chwilę, napakował do torby jeszcze kilka grubych tomisk. Co prawda posiadał wiedzę w głowie, jednak niektórych rzeczy nie opłaca się pamiętać, lub po prostu są zbyt trudne do zapamiętania. Po spakowaniu tych tomisk ruszył powolnym, spokojnym krokiem w stronę klasy astronomicznej. W sumie powinien się śpieszyć, niedługo będzie lekcja, ale to nic.

Po jednym lub dwu dniach nieobecności w zamku po incydencie w Starej Zbrojowni, powrócił ponownie. Dziś miał kolejną zaplanowaną lekcję. Wszedł do swojego gabinetu i zamknął spokojnie drzwi.Rozejrzał się, po czym udał się do swojego biurka. Położył na nim swą torbę, otworzył ją siadając jednocześnie na fotelu, wyjął krzyżówkę i z nudów zaczął ją rozwiązywać.

Mercedes pomimo tego, że jakiś już czas uczęszczała do tej szkoły, to nadal nie mogła zupełnie przyzwyczaić się do układu tutejszych pomieszczeń. Te dziwaczne schody zawsze prowadziły ją tam gdzie nie chciała, jak gdyby robiły to całkiem na złość. I Tym razem ją nie zawiodły, lądując na pierwszym piętrze z kompletnie innej strony nie wiedziała gdzie ma iść by dostać się do biblioteki. Jako, że była po zajęciach nie miała na sobie szaty szkolnej a zwykły mundurek- plisowaną spódniczkę przed kolano i białą bluzkę z herbem Gryffindoru. W obydwu szczupłych rękach trzymała przed sobą stos pergaminów i dwie grube książki, które chciała oddać. Westchnęła żałośnie i stwierdziła, że najlepiej będzie jak poszuka biblioteki po salach. Pierwsza z nich była zamknięta i z trudem otwierało się cokolwiek zajętą ręką, więc odpuściła kierując się do drugiej. Kiedy nacisnęła klamkę, a drzwi się otworzyły weszła do środka bez większego skrępowania widząc przez stos pergaminów jedynie półkę z książkami. Nie mając pojęcia, że przy biurku siedzi nauczyciel astronomii podeszła do niego i kiedy rzuciła pergaminy na jego biurko pisnęła cicho zauważając profesora. Na jej bladej twarzy od razu pojawiły się czerwone rumieńce.
- Przepraszam Panie Profesorze w zupełności myślałam, że to biblioteka - odrzekła nie patrząc na mężczyznę za biurkiem.

Już miał nadzieję na spokój do lekcji, przecież z tego co słyszał i widział to nikt do niego tutaj zbytnią sympatią nie palił, aż tu nagle ktoś mu przerwał tę błogą ciszę wejściem i lekkim hukiem odkładanych tomisk. Zerknął pierwsze na księgi, potem dopiero na zawstydzoną dziewczynę, prawie że kobietę.
- Ładnie panience w tych rumieńcach - przyznał cicho i odsunął książki od siebie trochę, bardziej na brzeg biurka od jej strony.
- Niestety, tutaj biblioteki nie ma, choć myślę, że na upartego mógłbym kilka książek upchać na półkach, oraz polecić do lektury inne... - zażartował i powoli powędrował wzrokiem po jej sylwetce - tyle ile mógł oczywiście, bo potem już było biurko, część też zasłaniały księgi.
- Jak to się stało, że panienka nie może trafić do biblioteki? Nie wyglądasz mi na pierwszoroczną... - spojrzał jej twardo w oczy, nie pozwoli jej teraz tak łatwo wyjść.

Mercedes raczej wstydziła się osób starszych, nie licząc oczywiście swojego brata. Nauczyciele mieli dla niej bardzo duży autorytet, zwłaszcza Ci od eliksirów i astronomii bowiem bardzo lubiła te przedmioty. Starała się w nich być zawsze jak najlepsza. Słysząc kompletem profesora jej lica zaczerwieniły się jeszcze bardziej. Uniosła nieśmiało na niego wzrok z niepewnym uśmiechem.
- Dziękuję - popatrzyła nieśmiało mu w oczy, jednak po chwili zaczęła sprzątać pergaminy które wywaliła na jego biurko. - Profesor uczy astronomii prawda? Z chęcią pożyczyłabym od Pana jakąś książkę - odpowiedziała entuzjastycznie nie radząc sobie z tymi zwojami, była czasami straszną niezdarą.
- Szósta klasa, jednak wcześniej chodziłam do Durmstrangu, do tej pory nie umiem się przyzwyczaić, przepraszam - poczuła się głupio, że tak wtargnęła mu do gabinetu, na pewno był bardzo zajęty.

- Może uczę, może nie... A czy pożyczę, tym bardziej nie wiem. Trzeba sobie zasłużyć, bym był przychylny - wyjaśnił krótko i wstał, patrząc na nią z góry. Odłożył jej papiery z powrotem na biurko.
- Niech to zostanie tutaj. Śpieszy się gdzieś panience? Siadaj - powiedział nieco ostrzejszym tonem, bo pewnie gdyby nie powiedział tego normalnie, to dalej by starała się uciec, choć jest szansa, że nawet i w takim przypadku będzie uciekała. Ale kto wie...
Obserwował ją tak z góry, czekając, aż usiądzie. Nie wypuści jej tak łatwo ze swoich sideł. Już dwie okazje przepuścił z poprzedniczkami, tej nie może.

Mercedes nigdy nie zakładała, że ktoś ma jakieś złe intencję, dlatego też ufała ludziom, a zwłaszcza nauczycielom. Słysząc więc jego pierwsze zdanie uśmiechnęła się nieco niepewnie.
- Uwielbiam astronomię, myślę, że z zasłużeniem nie miałabym problemu- Mercedes była pewna co do swoich umiejętności i w tej dziedzinie i w eliksirach, które kochała.
- Nie śpieszę, właściwie miałam iść tylko do biblioteki - usiadła posłusznie kiedy usłyszała jego głos. Siedząc na kanapie poprawiła dłońmi swoją plisowaną spódniczkę.
- Ładny gabinet - powiedziała rozglądając się po pomieszczeniu, często kiedy mala Mercedes się krępowała to dużo mówiła, co większość ludzi irytowało.

Obserwował ją z góry z lekkim uśmiechem, teraz miał nieco lepszy widok na jej krągłości. Po chwili znów spojrzał jej w oczy.
- Powiadasz, że jesteś z Durmstrangu, tak? Tolerujesz Ich zasady? Tolerujesz to, że trzeba było tam być posłusznym? Też pochodzę stamtąd... - wypowiedział to ze spokojem, nadal wbijając zaciekawione a jednocześnie twarde, wręcz karzące spojrzenie w jej oczy. Wyjął przy okazji swe magiczne drewienko z kieszeni, skierował je w stronę drzwi i wypowiedział ciche "Colloportus". Potem odłożył różdżkę na biurko.

Czuła, że mężczyzna stojący przed nią nie lubi sprzeciwu, czuła, że nie był silniejszy tylko fizycznie ale i psychicznie, ale na razie nie bała się go, z resztą był nauczycielem. Przeczesała swoje długie czekoladowe włosy dłonią, by nie zasłaniały jej twarzy i zadarła głowę do góry patrząc nauczycielowi w oczy.
- Oczywiście - odrzekła dumnie się prostując i wypinając klatke piersiową do przodu- zasady w Durmstrangu są o wiele ostrzejsze niż tutaj, dlatego jestem poukładana, nie to co reszta dzieciaków w tej szkole - pochwaliła się, bowiem faktycznie Mercedes posiadała samodyscyplinę jakich mało. - Czemu więc Pan uczy tu a nie tam? - odezwała się ciekawość gryfonki której nie umiała blokować. Nie stresowała się już tak bardzo, jednak czuła przed nauczycielem całkowity respekt.

- Nie chwal się tym, z tego co pamiętam, Hogwart niezbyt lubił Durmstrang... I jakoś nie sądzę, by coś Tobie z tamtej dyscypliny zostało. Strasznie dużo gadasz i za łatwo się otwierasz wobec swoich przełożonych... Chyba będę musiał Cię ukarać - jego słowa zabrzmiały bardzo poważnie, dodatkowo jego ostre spojrzenie dodało im jeszcze więcej powagi. Przejechał palcami po swojej różdżce.
- Wiesz, że najgorszych uczniów Durmstrangu traktowano pewną klątwą...? - zniżył ton swojego głosu niemalże do szeptu. Obserwował ją ciągle, chcąc wyczytać jak najwięcej z jej wyrazów twarzy.

Dziewczyna słuchała uważnie co nauczyciel ma jej do powiedzenia. Jego słowa zabrzmiały naprawdę ostro i groźnie przez co jej policzki znów oblały się czerwonym kolorem. Zazwyczaj uchodziła za grzeczną dziewczynę, jednak najwidoczniej nie tym razem.
- Ukarać? - powtórzyła niepewnie pytanie. - Mogę napisać wypracowanie albo...- zamknęła się jednak nie chcąc przysparzać sobie więcej problemów. Patrzyła na nauczyciela swoimi maślanymi, mocno niebieskimi oczami wyczekując co może zrobić. Czuła się jeszcze mniejsza kiedy nauczyciel stał nad nią. Zgryzła lekko wargę słysząc jego pytanie i pokręciła przecząco głową.
- Nie mam pojęcia panie profesorze- zawstydzona swoją niewiedzą spuściła wzrok i głowę.

- Albo co? Dokończ. - podniósł ton swojego głosu, delikatnie ujmując różdżkę. Powoli obszedł biurko i jej krzesło(bo kanapy w jego gabinecie nie było, siedziała na krześle przy biurku...), stanął za jej plecami. Przejecał delikatnie końcówką różdżki po jej szyi i nachylił się do niej.
- Znasz Zaklęcia Niewybaczalne, prawda? Znasz ich inkantację... Jedno z nich jednak nie jest zaklęciem, a klątwą... Bardzo wstrętną dla tych "zwykłych" magów. Brzydzą się nią. Chcesz jeszcze wskazówki? - wyszeptał to cicho do jej ucha, owiewając je, jak i jej szyje chłodnym oddechem. Brr.
- Czy może już wiesz, cóż to za klątwa? - uśmiechnął się delikatnie.

- Posprzątać Panu w gabinecie, naprawdę nie źle sobie z tym radzę - jej głos już delikatnie drżał ze zdenerwowania i poczucia niepewności, bo w sumie może nie czuła się zagrożona, ale czuła, że profesor zdecydowanie może zrobić z nią co chce i nikt jej nie usłyszy. Kiedy tak siedziała na krześle a on obszedł ją i dotknął różdżką na jej ciele pojawiła się gęsia skórka i teraz dopiero poczuła strach.
- Ma Pan na myśli Avada Kedavre ?- spytała nie odwracając się do tyłu, siedziała nadal wyprostowana jak struna patrząc przed siebie. - Chyba jej pan nie zastosuję prawda?- jego oddech był lodowaty przez co młode, wątłe dziewczęce ciało zadrżało. Załapała się mocniej za chude kolana i mocno zgryzła wargę.

- Nie moja droga, to jest akurat zaklęcie... Niewybaczalne, jedno z najokrutniejszych... Ale jesteś blisko... Pomyśl trochę bardziej swoją główką... - wyszeptał cicho i przejechał palcami po jej włosach. Co raz niżej, aż do brzegów bluzki, którą to zaczął powoli podnosić.
- Wiesz już, czy nadal mam Ci dawać wskazówki? Pamiętaj, że każda następna to co raz większa cena... Chyba, że lubisz płacić. Mi to nie przeszkadza... - jej bluzka była co raz wyżej, odsłaniając co raz to więcej ciała.

Mercedes nie spodziewała się takiego obrotu spraw i chyba nawet nie do końca wiedziała nadal co ją czeka. Jej zdenerwowanie zdecydowanie mąciło jej w głowie odejmując tym razem mowę. Nie widziała go jednak dokładnie czuła jak jej bluzka unosi się ku górze. Przymknęła na chwilę oczy czując, że jej ciało złapał jakiś dziwny paraliż, a na skórze cały czas widać było gęsią skórkę. Nie broniła się, raczej należała do osób kompletnie bezsilnych, nie mówiąc tylko fizycznie ale i psychicznie.
- Cruciatus? - spytała drżącym głosem, nie wiedziała w sumie co mówi, było jej to obojętne, myślała tylko jaką cenę tym razem zapłaci jeśli jej odpowiedź była nieprawidłowa.

- Doskonale... - wyszeptał cicho. Spojrzał na zegarek i przeklął w duchu na czas, który tak szybko upływa.
- A teraz wstań i idziemy. Jeżeli komukolwiek powiesz cokolwiek, będzie z Tobą na prawdę źle. I nie próbuj uciekać, bo znajdę i Cię zaciągnę z powrotem tutaj najboleśniej, jak się da. Masz być grzeczna, milczeć i nie uciekać. Zrozumiałaś? - Wypowiedział te wszystkie słowa w miarę powoli i na tyle głośno, by sens każdego pojedynczego słowa dotarł do jej głowy kilkakrotnie, by jego słowa utrwaliły się mocno w jej umyśle. Złapał ją krótko za włosy, gdy ta wstała i zaczął prowadzić do drzwi, nie czekając na odpowiedź. Odpowie po drodze najwyżej...
Po drodze sięgnął też po średni tomik, na którym było napisane "Astronomia i pojęcia, poziom średnio-zaawansowany".

Teraz Mercedes jedynie co czuła to strach, w jej głowie kłębiły się różne scenariusze i tak naprawdę dziękowała Bogu, że za chwilę zaczynała się lekcja. Jego słowa utknęły w jej głowie i rozbrzmiewały tak głośno jak gdyby mówił przez tubę. Pokiwała tylko pośpiesznie twierdząco głową, mając wrażenie, że zaraz zwymiotuje, zamiast tego poczuła ból ciągnięcia za włosy i pisnęła cicho zamykając na chwilę mocno powieki. Chcąc nie chcąc wstała z krzesła i starając się nie patrzeć w zupełności na nauczyciela wyszła z pomieszczenia razem z nim.

Za drzwiami puścił ją i popchnął, by szła do przodu.
- Idziemy do sali, na lekcję. Pamiętaj, nie wywijaj. I siadasz w pierwszej ławce, z przodu - szedł za nią, nadając jej tempo. Jeżeli szła za wolno to deptał jej pięty. Może i było to bardzo wredne, jednak potem może będzie lepiej...