[4]

Conrad sprawnie przesunął obie ręce po jej ciele, kusząc samego siebie tym, że przymknął oczy. Na ślepo przytknął wargi do jej szyi, przesunął po skrawku skóry mokrym językiem. Chciał jej posmakować wszędzie i czuł, że potrzebuje tego, jak kilku litrów wody dziennie. Dotknął jej talii, piersi, potem znów raptownie jego dłonie wylądowały na niej nisko. Zadarł jej sukienkę i cofnąwszy się od jej ciepłej skóry, pomógł jej się rozebrać z tego jakże niepotrzebnego skrawka materiału. Rzucił go gdzieś w bok, nawet nie patrzył gdzie. Momentalnie naparł na nią całym sobą, żeby w tej ciasnocie obrócić ją przodem do ściany. Opuszkami delikatnie przesunął po jej plecach, tak obłędnie zgrabnych i silnych. Szarpnął nieznacznie materiał dołu jej bielizny, a w chwilę potem pospiesznie ściągnął z siebie koszulkę, która poleciała dokładnie tam, gdzie jej sukienka - cholera wie gdzie. Ten moment zwieńczył siarczystym klapsem w prawy pośladek, jaki jej zaserwował, ale nie był nieprzyjemny. Zostawił dłoń w tym samym miejscu i niemalże czule roztarł uderzone miejsce. Zamknął jednocześnie wargi na skórze między jej szyją a barkiem. Wgryzł się w nią nieboleśnie, ale tak, że wiedziała, co robi i gdzie jest w swoim badaniu jej ciała. Sharp objął ją czule, a mrucząc jej cicho do ucha, dłoń z pośladka przesunął na jej podbrzusze, zaczepnie je głaskając. Druga ręka powędrowała mało istotnym łukiem do jej piersi. - Jesteś niepoprawnie piękna. - Wyszeptał gardłowo, nie chcąc by to uczucie, że znalazł kogoś tak niemożliwie wyjątkowego minęło.

specjalnie nie wpisuję się dalej, żeby dać Ci luz na ew. bieliznę czy coś.

Jakim cudem miała się tym nasycić w jedną noc? Ledwie ją dotknął a zaczynała mieć wrażenie że zaraz osiągnie orgazm od samych pomruków które z siebie wydawał. Jęknęła kiedy przyciągnął ją do siebie i mogła poczuć dokładnie jak bardzo zgadzają się ich opinie na temat tego co się działo. Zanim zdołała jednak sięgnąć do paska od spodni czy chociaż pozbyć się koszulki, poczuła materiał sukienki powoli przesuwający się po jej skórze i chłodne powietrze wywołujące gęsią skórkę na każdym kolejnym odkrytym kawałku jej ciała. Może gdyby była w stanie myśleć, żałowałaby że nie ma na sobie jednego z seksownych kompletów koronkowej bielizny, ale zakładanie czegoś takiego w teren było skrajną głupotą. Zamiast tego ręce Conrada trafiły na materiał prostego i praktycznego czarnego stanika oraz pasującego dołu, czy miało to jednak znaczenie jeśli ich celem było pozbycie się obu? Sytuacja z odzieniem mężczyzny była zgoła inna, w jakiś sposób pociągała ją idea że kiedy ona jest właściwie naga, on wciąż ma na sobie koszulkę i spodnie. Wydawało się że jest tego świadomy gdy obrócił ją przodem do ściany, jego krocze naciskające na jej pośladki, jej policzek i dłonie przyciśnięte do chłodnego kawałka tynku, oddech ciężki. Może gdyby sytuacja była inna, chciałaby przeciągnąć tą chwilę, ale w tym momencie wciąż było jej mało. Zdecydowanie dała mu do zrozumienia czego potrzebuje, gdy jęk wyrwał się z jej zaczerwienionych od pocałunków ust w momencie w którym poczuła ciepło emanujące z jego skóry na swoich plecach, przerodził się on w głośne westchnięcie pod wpływem intensywnych doznań na pośladku, pulsującym teraz przyjemnie pod dłonią bruneta. W tym samym momencie kiedy on sięgnął do jej szyi, ona odchyliła się do tyłu przylegając do niego swoim ciałem, opierając się o ścianę dłońmi by dać sobie oparcie i móc być jeszcze bliżej. Zamknęła leniwie oczy oddając się w pełni jego pieszczotom, jej oddech i głos jasno wskazujące że szczególnie dobrze reaguje na ugryzienia, szczególnie kiedy jego ręka wędruje dokładnie w kierunku miejsca w którym najbardziej potrzebuje.
Jesteś niepoprawnie piękna.
Każde słowo i zdanie jakie ze sobą wymieniali zamiast uderzać tylko i wyłącznie w jej pożądanie, zapisywało się wiecznym piórem w jej głowie i na twardej skorupie którą zbudowała wokół serca, tworząc na niej mnóstwo drobnych rysek. Tak dawno zakodowała w swojej głowie że znalezienie mężczyzny właśnie dla niej jest nie tylko niemożliwe, co niemądre bo na pewno prędko okaże się kłamstwem, że teraz z każdym dotykiem jej poczucie obowiązku, rozsądek, logika i wyobrażenie, które stworzyła na własny temat, były rodzierane i transformowane w coś zupełnie nowego i nieakceptowalnego dla niemożebnie upartej Murphy. Jedyne czym potrafiła to w tym momencie zaleczyć było więcej JEGO, dotyku, zapachu, smaku i dźwięków. Jeśli miała to przetrwać, natychmiast musiała mieć tego wszystkiego więcej.
Z miną pełną zdeterminowania i niebezpiecznym błyskiem w oku obróciła się do niego przodem i doskonale znając rozkład mieszkania oraz ustawienie mebli, popchnęła go plecami na kanapę. Choć światło latarni wpadające przez okna nie było zbyt silne, Sharp był w stanie zobaczyć każdy szczegół jej ciała, łącznie z bliznami na jej ciele. Podeszła do niego i podparłwszy się dłońmi powoli zbliżała się by zamiast sięgnięcia do jego ust, rozpiąć pasek i rozporek spodni bruneta. Uśmiechając się z satysfakcją ze zrealizowania drugiej z przekazanych jej wcześniej myśli i nie odrywając swoich niemal czarnych tęczówek od jego, wyswobodziła swój cel z ograniczającego materiału by posmakować go w każdym miejscu, drażniąc się z nim ale nie na tyle by znalazł spełnienie. Tylko tej nocy miał należeć w pełni do niej i nie zamierzała zbyt łatwo mu na to pozwolić.

Nie zważałby na jej bieliznę, nawet gdyby była ubrana w najseksowniejszy zestaw z vipowskich buduarów dla wiedźm, smoczą zbroję na sutkach czy stringi z pajęczyny akromantuli. Nic. Absolutnie nic nie zaćmiłoby jej obrazu w jego oczach. Była tak pociągająca w swojej pewności siebie i chęci pokazania, jak jest dominująca, że niczego więcej nie potrzebował. Do czasu, gdy jęknęła przeciągle. To, jak te kilka nut rozeszło się po jego umyśle to była najprzyjemniejsza symfonia dla ucha. Wiedział, że potrzebuje tego doświadczyć jeszcze wielokrotnie. Gdy ona będzie pod nim. Na nim. Przed nim. Tak, jak teraz, gdy wygięła się i oparła o niego. Wiedziała doskonale, jak wpasować się w jego prowadzenie i jak nadać swój rytm, gdyby ewentualnie cokolwiek jej nie pasowało. Chciał by czuła jego twardniejącą męskość na swoich pośladkach, gorący oddech na szyi. Znów złapał się na tym, że za bardzo chciał przeciągać pewien wyśniony moment w tym, jak się o siebie ocierali. Mruknął z zadowoleniem, przez kilka sekund pieszcząc jej ciało najbardziej powierzchownie i delikatnie, jak tylko mógł. Przez niecnym obrotem czarnuli zdążył jeszcze przesunąć palcami po jej brzuchu i linii żeber.
Dał się jej dowolnie przesunąć, choć nieco zamglonym spojrzeniem nie kwapił się od oderwania się od jej sylwetki. Pożerał ją w każdej kolejnej sekundzie, nie umiejąc się powstrzymać od kolejnego pomruku. Widział te blizny, doświadczenie wpisane w jej skórę do końca życia. Nie zrobiło to na nim wrażenia takiego, aby się odsunąć. Chciał dotknąć każdej, musnąć dokładnie kolejne wargami i pieścić jej kobiecość do pierwszych promieni słońca. Zgoła inny był plan, ale w głowie nie miał potrzeby spełniania się pod kątem orgazmu. Co innego ona. Czuł, że ostateczną satysfakcję da mu jedynie widok kropelek potu na jej czole, kolejny głośny jęk i zamknięcie palców na jego włosach, żeby nie odsunął się przypadkiem od jej najdelikatniejszych partii. To był plan Sharpa, a Murphy właśnie świadomie klikała edycję i dodawała swoje. Widział, że i jej sprawia zadowolenie bycie u władzy. Opadł na kanapę z nieznacznym rozbawieniem, które okazał drgnięciem kącika ust. Nie na długo, bo przecież piastował nadrzędną rolę tego, który wzrokiem ją wychwala nad inne przeszłe czy przyszłe partnerki. Żadna się nie liczyła. Żadna nie miała przy niej szans, szczególnie teraz, gdy kusząco przysunęła się do jego ciała i zaczęła dobierać się do jego rozporka. Nie przeszkadzał jej, jedynie w międzyczasie podciągając się lekko tak, aby wesprzeć się na przedramionach i mieć lepszy widok na jej osobę i to, co chciała zaraz... Zwariował. Uniósł lekko brwi przy nasadzie nosa, przymykając oczy i wydając z siebie gardłowy pomruk. Nie, żeby miał teraz pisać epopeję ku chwale umiejętności tej kobiety, ale wiedziała, co robić, a na niego to działało. Czuł dokładnie, gdy wargami przesuwa po jego męskości i odważnie bawi się dawaniem mu przyjemności i odbieraniem jej zaraz. Opanował się na tyle by wbić znów bezsprzecznie skupione na niej tęczówki w jej ślepia. Obdarzył ją uśmiechem, bo wyglądała obłędnie, trzymając jego penisa i znów go liżąc od nasady do końca główki. Powtórka z rozrywki, bo zwariował. Pokręcił z niedowierzaniem głową, zagryzając swoją dolną wargę na tyle mocno, że aż zabolała. Jedną ręką sięgnął do jej policzka i czule go pogłaskał. Odsunął niesforne pasmo włosów, które spadło na jej twarz, ale znów musiał wywrócić oczami, gdy zaczęła go ssać. Conrad rozpadał się delikatnie w swoich stabilnych fundamentach. Miał nigdy nie dawać kobietom pełnej satysfakcji z posiadania go, a tu Lydia robiła z nim, co tylko chciała.
- Wiesz, że zwariuję przez Ciebie... - Wymamrotał niskim tonem, starając się bardzo usilnie by nieustannie władająca nim fala przyjemności nie wylała za tamę. Nie bał się tego i wiedział, że nie jest to w ogóle opcją, ale tej pani auror chyba dałby się nawet skuć, jeśli tylko by chciała. Mogła bezproblemowo stwierdzić, że lubił to, jak zajmowała się jego męskością, bo jej rozmiar i twardość obecnie osiągały maksimum możliwości. Był przyjemnie obdarowany przez naturę, ale przede wszystkim wiedział, jak działać by partnerka miała możliwie najwięcej dobroci z jego rozmiaru i ruchów. Dlatego też, gdy ciemnowłosa kolejny raz chciała go wodzić za nos, poddał się jej, jednocześnie mówiąc. - Jesteś okropna... - Błysnął kłami w ciemnościach, ale nawet po samym głosie wiedziała, że mężczyzna jest rozbawiony tym, jak łatwo ona sobie go owinęła wokół palca. - Mówiłem, że jesteś wie... Puffff... - Westchnął kontrolowanie, a mlasnąwszy głośno skończył słowo. - Wiedźmą. Oj, jesteś.
Niezastąpiona.

Mieli czas na leniwy, delikatny seks w kolejnej rundzie. Ich spotkanie po latach było tak intensywne, że ciężko było jej być cierpliwą, a w tym momencie miała pragnienie by posmakować każdego milimetra jego członka. Chwyciwszy za jego podstawę Lydia poświęciła czas by poznać każde zgrubienie czy rowek i prześliznąć się językiem po całej długości. Kiedy tak patrzył na nią, zależny od przyjemności którą tylko ona mogła dać był najpiękniejszym mężczyzną jakiego widziała. Była skłonna nawet zrezygnować z własnego spełnienia byle tylko móc obserwować jak te jasne, przejrzyste oczy mętnieją z czystej ekstazy spowodowanej właśnie przez nią. Jej własne były dzikie i intensywne, ale wtuliła twarz w jego dłoń i odpowiedziała czułym uśmiechem na tą delikatną pieszczotę, zanim w końcu zamknęła usta na samej końcówce i zaczęła ssać, powoli poznając jego męskość również wnętrzem swoich ust i gardłem. Smakował wyśmienicie.
Wiesz, że zwariuję przez Ciebie... Nie zwariowali już wcześniej? To się nigdy nie powinno było wydarzyć. Oni.
Jego reakcje mówiły jej wiele ale nie służyły tylko dopasowaniu się i dostosowaniu tempa czy intensywności, ale również jej własnej satysfakcji. Każdy gardłowy dźwięk czy jęknięcie wydobywające się z jego ust pobudzało ją bardziej, bielizna brunetki mokra od soków. Uwielbiała gdy tracił rozum z jej powodu, gdy nie był w stanie dokończyć zdania i zebrać myśli. Ale to jeszcze nie czas na to, dopiero się rozgrzewali. Zlizała pojedynczą kroplę, która zdążyła zebrać się na czubku jego członka i czując jego słony smak na języku odsunęła się trochę by pomóc mu wyswobodzić się z jeansów i bokserek. Przez chwilę zatrzymała się by podziwiać to wyrzeźbione ciało, które w połączeniu z intensywnym spojrzeniem wywoływało drżenie na jej skórze. Nie mogła jednak zbyt długo wytrzymać tak daleko, bez kontaktu z jego skórą i prędko wróciła do eksploracji Conrada. Poznawała jego ciało powoli, pocałunkami i czułymi ugryzieniami sunąc w górę od ud, przez pachwiny, zatrzymując się dłużej na umięśnionym brzuchu i szerokiej klatce piersiowej. W momencie w którym wyciągnął ręce, zapewne po to by przyciągnąć ją do siebie, zdecydowanym ruchem przyszpiliła je obie za nadgarstki do kanapy, kontynuując eksplorację i smakując skórę jego szyi, szczególnie zachwycona gdy powodowała jego reakcję. Zaczepiwszy nosem płatek ucha bruneta uśmiechnęła się i uniosła by wyszeptać:
- Jesteś idealny - i odsuwając się trochę, jakby licząc że nie usłyszy dodała - I mój.
Uwolniwszy jedną z jego rąk wplotła ją w jego ciemne włosy i przyciągnęła usta Sharpa do głębokiego pocałunku, jakby niemal desperacko usiłowała zagłuszyć swoje myśli jego smakiem, teraz nawet intensywniejszym. Nieznośny materiał jej stanika drażnił oddzielając ich nagą skórę, a  wilgotny kawałek materiału był jedynym co dzieliło ją od jego członka, co mógł dokładnie poczuć, kiedy otarła się o niego potrzebując fizycznego uwolnienia od ognia palącego ją wewnątrz. Jęknęła prosto w jego usta, zupełnie tracąc resztki swojej maski, stając się czystą potrzebą jego i tylko jego. Może powinna być zawstydzona, do tego stopnia uzależniona od jego dotyku, gotowa zrobić niemal wszystko. Była teraz wrażliwa i odkryta, nie mogąc skryć się za swoim jadowitym poczuciem humoru. Jej oczy wyrażały szczerą przynależność właśnie do niego, od tego mężczyzny leżącego między jej nogami, Conrada. Choć przez tę jedną noc była jego wiedźmą w każdym tego znaczeniu.
I ta wiedźma bardzo chciała żeby pieprzył ją tak mocno i długo by zapomniała swojego imienia i potrafiła jęczeć tylko to należące do niego.
Podniosła się do pozycji siedzącej, jego męskość przyciśnięta jej wejścia, oddzielona jedynie skrawkiem czarnej bawełny, intensywność pragnienia Murphy niemal nieznośna. Sięgnęła za plecy by rozpiąć stanik i odrzucić go na bok. Zachowując względny spokój mimo doprowadzającego do szaleństwa pulsowania przy najwrażliwszej części jej ciała, sięgnęła po dłonie Sharpa i powoli poprowadziła je w górę po swoim ciele by w końcu dotrzeć do odkrytych piersi o sterczących domagajacych się uwagi sutkach. Była gotowa oddać mu władzę nad swoim ciałem. Ciałem jego wiedźmy.

Warknął gardłowo, nie mogąc wyswobodzić się od oganiającego go zadowolenia. Kobieta, która nim teraz zawładnęła była dokładnym spełnieniem jego najskrytszych marzeń. Takich, o których się nie mówi na głos, zagryza się jedynie zęby i akceptuje szarą rzeczywistość z kimś, z kim nie masz o czym gadać. O takich pieszczotach, jakie dawała teraz Conradowi jedynie się fantazjowało, gdy małżonka z fochem szła do drugiego pokoju, bo znów siedziało się w pracy. A tymczasem wystarczało, że wrócił do Londynu i trafił na ten nieoszlifowany diament, którego nie zamierzał w żaden sposób zmieniać u jubilera. Już uwielbiał jej swobodę działania i to, jak jej sprawia przyjemność dawanie mu oralnych zabaw. To się czuje, gdy druga strona się do czegokolwiek zmusza, a tu wszystko wyszło tak spontanicznie i bezprecedensowo, że aurorowi serce waliło w klatce, niczym bestia zamknięta w klatce, domagająca się wolności.
Ściągnął spodnie i bokserki, a jego wzwód był intensywny i gotowy do dalszych działań. To jednak nie był facet, który pozwalał, żeby jego męskie zapotrzebowanie na penetrację przyćmiło mu mózg. Nic się mu nie stanie, jak poczeka sobie dłużej na to, do czego całe spotkanie kierowało się bezsprzecznie. Obserwował jednak jej nieustającą inicjatywę, nie chcąc jeszcze przerywać temu, jak się nim zajmowała. Zmrużył nieco oczy i tak, gdy była blisko, zapragnął wcałować się w jej wargi. Wyciągnął do niej obie ręce, ale pięknie go zblokowała. Zaśmiał się cicho, mrucząc z zadowoleniem, gdy poczuł jej usta na skórze swojej szyi. Lubił to, bardzo. Oczywiście, że mógł się postawić i siłą wziąć to, co chciał. Ale ta wymiana pieszczot i to, jak się mu przyglądała... Jak nigdy nie był niepoprawnym romantykiem tak dla niej mógłby nim zostać. A tak jedynie odpowiedział. - Daleko mi do ideału. - Jej mógłby to jednak swobodnie przykleić, taką łatkę. Usłyszał i mój, ale nie odniósł się do tych słów, jedynie uśmiechając się szczątkowo, bo ona już zachłannie wymuszała pocałunki. Dał jej prowadzić ich wspólny taniec jeszcze przez kilka chwil, chętnie odpowiadając na językowe tańce. Czuł jej wilgoć na swoim wzwiedzionym penisie i wiedział, że mógłby tylko odsunąć leciuchno materiał jej majtek i wepchnąć się w jej ciepłe wnętrze. Nie miał jednak zamiaru jej tego już dać. Ona się z nim drażniła przez kilka minut i czuła, jak pulsuje wcześniej w jej ustach, ale jak on się do niej dobierze... Jeszcze chwilka...
Obłapywał ją chaotycznie silnymi dłońmi, nie dotykając jednak zamka stanika. Był na tyle skupiony na jej wargach, że nie dało się teraz czegoś dodatkowego jeszcze zrobić. Za to chętnie znów zacisnął palce na jej obłędnych pośladkach i mocniej pchnął miednicą, żeby podrażnić się z nią twardą męskością. Z chytrym zadowoleniem przyglądał się jej ciału, gdy na wolność wydostały się te idealne piersi. Przesunął ręce do przodu na jej uda i dał się poprowadzić bezbłędnie do wyniosłości na klatce, które czule objął i delikatnie potarł kciukami. Oblizał się jednocześnie i pokręcił głową z niedowierzaniem, lustrując jej ciało. Nigdy żadna wcześniej tak na niego nie patrzyła. Jak na w pełni swojego, całkowicie oddana tylko jemu i chcąca wziąć go, pochłonąć, zawładnąć. Inne... Inne były płaskie. Puste. Mierne.
Czemu tak rzadko widzi się takie kobiety... Czemu akurat ona jest tak idealna? Czemu to przerażające, że mógłbym się w niej za... Mógłbym... Szlag, mógłbym.
Jego rozmyślania, niczym młodego Wertera, musiał jednak przyćmić mocny nalot świadomości tego, co robią. Chciał jej całej. Chciał uświadczyć jej jęków. Nie czekał na pozwolenia, bo te były już dawno porozrzucane po tym mieszkaniu cichymi westchnieniami. Usiadł, łapiąc ją wpół. Objął wargami jeden z jej sutków i zassał się na nim, dosłuchując się czy jest to jeden z elementów wspólnej gry, którą może lubiła. Chciał się jej nauczyć, każdego oddechu i stęknięcia. Na pamięć. A do tego potrzeba przecież więcej, niż jednego spotkania. Więcej, niż dwóch. Ajjj, Sharp. Wpadłeś. Obrócił ich ciała i zawisł nad nią, przez chwilę przyglądając się znów jej twarzy z czystym zauroczeniem wpisanym we własną mimikę. Nadal był poważny, ale jakiś taki bardziej łagodny. Przesunął palcami po jej policzku, musnął ustami podbródek i trącił go potem końcem nosa. Zsunął się mokrymi całusami po jej dekolcie, miękko zatapiając palce w krągłych piersiach. Potem, nie chcąc dać jej błogiego wytchnienia, przekierował wargi na jej brzuch, podbrzusze, gumkę prostych, ale nęcących go fig pociągnął zębami, rękoma jednocześnie kierując jej nogi do wygodnego zgięcia. Silnie złapał jej uda, muskając przez bieliznę jej najdelikatniejszy obszar na ciele. Raz, drugi... Chcąc dalej się przyjemnie znęcać nad Lydią, musiał się pozbyć z niej tego niepotrzebnego czarnego elementu garderoby. Jako chwilami mało cierpliwy człowiek, szybko się jednak podniósł, złapał materiał i nagłym, pełnym mocy ruchem zdarł go z pani auror. Odrzucił go na bok i spojrzawszy przelotnie na jej ciało, z niedowierzaniem pokręcił głową. To zbrodnia, że taka kobieta nie jest zaspokajana codziennie.
- Odpręż się. - Chciał powiedzieć coś innego, ale jednak zmienił koncept. Przede wszystkim chciał przecież dać jej zadowolenie i orgazm za orgazmem. Nie obietnice, których ona nie będzie chciała słuchać. Wygodnie wyłożył się u jej stóp, pomiędzy jej udami. Skubnął je zaczepnie po wewnętrznej stronie, jednocześnie obejmując je od zewnątrz. Palce zamknął znów na przodzie tych zgrabnych nóg, wcałowując się bardzo niespiesznie w jej kobiecość. Spijał każde soki, subtelnie językiem drażniąc jej wargi. Wczuwał się w jej reakcje, starając się dostosować tempo pieszczot do jej ewentualnych sugestii. To dzielny partner, skupiający się na drugiej stronie, a skoro chodziło o Lidkę to Conrad nie zamierzał odpuścić jej, póki przynajmniej nie będzie prosiła o więcej.

Była kobietą pewną siebie, swojej atrakcyjności i seksualności, wiedziała że mężczyźni ją podziwiają i czasem bezwstydnie wykorzystywała to na swoją korzyść. Jednakże to, jak patrzył na nią teraz Conrad było zupełnie inne, intensywniejsze i głębsze. Czuła jak drobne włoski na jej ciele podnoszą się tylko i wyłącznie od tego spojrzenia, wiedziała już że to nie za seksem będzie tęskniła później najbardziej, a za tymi czułymi gestami i błękitnymi oczami w których dostrzegała coś więcej niż tylko pożądanie. Nigdy nie miała szansy tego doświadczyć i dobrze wiedziała, że nie powinna na to była pozwolić nawet ten raz.
Na tą chwilę jednak jej kłujące poczucie winy było skutecznie odsuwane na dalszy plan przez silne męskie ręce sunące po jej ciele i gorące usta wytyczające szlak na jej skórze. Jego męskość ocierająca się o cienką bieliznę, jedyną barierę dzielącą ją od tego czego naprawdę potrzebowała, dłonie czule obejmujące jej piersi i ten wzrok pełen niedowierzania, ale też zadowolenia, odbierający jej zdolność mowy, powodujący że czuła się najpiękniejszą i najbardziej pożądaną kobietą na świecie. Wsunęła dłonie w ciemne włosy wyginając plecy w łuk gdy jego usta zamknęły się na jej piersi, jej ciężki oddech mieszał się z westchnięciami, pojedynczymi gardłowymi jękami. Podświadomie zapamiętywała każdą sekundę i doznanie, teksturę jego skóry, jak drobny zarost na policzku drapie jej pierś, jak miękkie są ciemne włosy na jego głowie. Każdy dźwięk, dotknięcie, co mu się szczególnie podobało, ale to co miało najbardziej utknąć w jej pamięci było to spojrzenie, którym ją obdarzył. Obrócona na plecy, uśmiechała się łagodnie, jedna z jej dłoni na jego policzku, druga luźno nad głową. Przez moment oboje wydawali się niemal zahipnotyzowani, ich oczy odbijające te same uczucia i nic co mogłoby je ukryć. Jej serce zgubiło rytm, Murphy przesunęła powoli kciukiem po jego policzku, jakby nieświadomie wykonując te same gesty w tym samym momencie. Przez tą ulotną chwilę czuła jak łatwo jest się w nim zakochać, nawet była w stanie uwierzyć, że może to nie musi być na jedną noc, może wcale nie jest to taki zły pomysł... Zerwanie kontaktu wzrokowego pozwoliło jej znów zacząć oddychać swobodnie, wydawała się bardziej poważna niż wcześniej, jakby coraz trudniej było jej siebie samą przekonać że następnego dnia wyprze się każdego słowa i będzie mogła udawać że nie było w tym nic więcej niż seks. Była jednakże upartą bestią i nawet jeśli miała kłamać sama sobie, była gotowa to zrobić.
Jej zmartwienie i właściwie każda myśl została skutecznie wybita z jej głowy, kiedy brunet kontynuował swoją wędrówkę wzdłuż jej ciała, bez pardonu zginając jej nogi jak potrzebował, co przyjęła z rozbawionym uśmiechem, który szybko zmienił kształt gdy zaczął muskać jej bieliznę, wciąż blokującą drogę na najbardziej potrzebującej części ciała pani auror. Kiedy jednak chciała go upomnieć z jej ust wydobył się jedynie jęk, a jej zdradzieckie biodra drgnęły w jego stronę, jasno zdradzając komu są aktualnie lojalne. Na szczęście Sharp nie planował jej torturować, jedynie trochę podręczyć. Jej bielizna podzieliła los jego własnych spodni i bokserek, podziewając się gdzieś na podłodze.
Miała na końcu jedną z typowych dla siebie ciętych odpowiedzi, ale nigdy nie zdołała jej wydobyć na powierzchnię, zbyt rozproszona dotykiem jego dłoni i ust, ust które dotarłwszy do jej centrum, nabrzmiałego i ociekającego sokami, doprowadzały ją niemal na skraj. Jedna z jej dłoni znów wsunięta w jego włosy, druga zaciśnięta na poduszce leżącej za jej głową, ciemne włosy rozsypane po jasnym materiale kanapy w kompletnym nieładzie. Jej biodra poruszały się desperacko chcąc odpowiedzieć na taniec jego języka, traciła kontrolę i zanim się zorientowała, poprowadził ją prosto do orgazmu, który wstrząsnął nią gwałtownie. Czuła jak jej ciało rozbija się na kawałki, neurony w jej mózgu eksplodują, oddech jest niemal niemożliwy do złapania.
- Conrad... - wyszeptała, po raz pierwszy mówiąc do niego po imieniu. Jeszcze chwilę leżała bez ruchu, łapiąc oddech i delektując się uczuciem błogiego spokoju który rozlał się po jej ciele. Wciąż nie była usatysfakcjonowana, ale już nie tak niecierpliwa. Delikatnie sięgnęła ręką pod jego brodę, by na nią spojrzał, wyglądając absolutnie wspaniale w ramie z jej nóg, z ustami wciąż błyszczącymi od jej soków.
- Nie wiem czy zauważyłeś, ale mam też łóżko - zdecydowanie wyglądała na bardziej zrelaksowaną, wciąż półleżąc na kanapie i leniwie muskając jego policzek. W końcu powoli wstała, wciąż nie ufając swoim kolanom i pochyliwszy się do niego, pocałowała go namiętnie, lekko drażniąco, znów czując pulsowanie w dole brzucha jasno dające jej znać, że to nie wystarczy żeby się nasyciła tym mężczyzną.  Odeszła kilka kroków do tyłu, w stronę sypialni i przyzwała go do siebie kiwnięciem palca, jej twarz rozjaśniona uśmiechem.

Ile to razy on nie widział kobiet pięknych, pociągających, sprawiających samym spojrzeniem, że trzeba się było za nimi obejrzeć. Magnetyzm godny najlepszych scenek łóżkowych. Ale co z tego? Co z tego, skoro żadna nie pachniała wyzwaniem? Żadna nie miała tego, co Lydia zrobiła w pierwszych chwilach. Jaj by potraktować Conrada, jako równego. A nie swojego cudnego wybawiciela. On oczywiście i dla tej aurorki by chętnie był rycerzem, ale tylko jeśli ona by miała gorszy dzień i chciała tego. Nie będzie się jej narzucać, ale swoją osobą i tym, jak swobodnie wróciła do wykorzystywania dawnych niesnasek, wbrew wszelkim konwenansom, zaskarbiła sobie jego uwagę. A tę miała teraz bezsprzecznie niewzruszoną. Nie mógł przestać się jej przyglądać, wodzić po jej nagim ciele pożądliwie źrenicami i wsłuchiwać się w każde, nawet najmniejsze pojękiwanie. Kompletnie zatracił się w dawaniu jej przyjemności i czuł, że zdecydowanie nie będzie to łatwe by zrobić z ich spotkania jedyne... W takim stylu.
Nie dawał jej ani chwili wytchnienia. Zdecydował się doprowadzić ją do orgazmu tak, jak tylko chciał. Czule. Nieustannie racząc się jej smakiem i chcąc po prostu, żeby to nie mijało. Żeby symfonia jej stękania brzmiała mu w głowie co noc. Co dzień? Musiał nawet kilka razy zamknąć oczy by oddać się temu, co jej robił. Palce rytmicznie zaciskał na jej udach, gdy czuł doskonale, że jest jej zdecydowanie lepiej. Zadowolony gdzieś w duchu, nie zamierzał przerywać w tak wyjątkowym momencie. Dochodziła, a on nie odsuwał się i spijał jej soki, jakby to był najlepszy drink, jaki miał możliwość spożywać. Musnął jeszcze kilka razy jej wilgotną kobiecość wargami, nosem śmiesznie dźgnął ją w udo i zaraz zagryzł się na tym wesoło naznaczonym miejscu.
W tym momencie wiedział, że ona nie musiałaby z żadną kobietą walczyć o jego uwagę. Była bezkonkurencyjna. A to się jeszcze nie zdarzyło w jego życiu. Mruknął głośno z gardłowym zadowoleniem, podciągając się nieco, gdy wytchnęła jego imię resztką sił. Tak, zdecydowanie podobała się mu i w tej wersji. Z rozwalonymi włosami, chaotycznym spojrzeniem i intensywnie unoszącą się klatką. Delikatnie przesunął palcami po jej brzuchu. Rozejrzał się, jakby w sumie nie miał wcześniej takiej możliwości. Miał, ale nie skorzystał, zajęty właścicielką niebrzydkiego mieszkanka. - Tak? Zaraz się tam... Przedostaniemy. - Stwierdził dość swobodnie, nie zamierzając przerywania drażliwej zabawy, jaką jej serwował. Tym bardziej, gdy ona tak a nie inaczej zaprosiła go dalej w stronę sypialni. Uniósł się z wyraźną erekcją i ruszył za ciemnowłosą koleżanką z pracy. Uśmiechnął się lekko, mierząc jej absolutnie seksowną sylwetkę nieustannie zachwyconym spojrzeniem. Podszedł bliżej, przesunął palcami po jej policzku i wpatrzył się na kilka długich sekund w jej wydatne usta. Drgnął mu kącik i nakrył je wargami, wcałowując się w nią intensywnie. Delikatnie napierał na nią ciałem, żeby cofała się jeszcze w stronę łóżka, a gdy już tam byli, musnął wargami jej ucho, pociągnął za płatek... Nie mógł przestać jej dotykać. Obłapiał jej pośladki i wprawnie położył ją na łóżku, cicho mamrocząc. - Lydia... - Nim się odezwała, przesunął palcami po jej ciele, pociągnął jedną jej nogę do góry i zaczął drażnić się z nią, celując główką w jej wilgotne wnętrze. I złośliwa menda, przyglądał się jej reakcjom.
- Chcę Ciebie całej... - Dopowiedział.

Była zawieszona w swego rodzaju marazmie już od jakiegoś czasu, poza pracą nie mogąc znaleźć nic wartego uwagi czy poświęcenia. Z łatwością decydowała się na nadgodziny, choć nawet w biurze aurorów nie zawsze znajdowała wyzwanie którego potrzebowała. Od momentu w którym zobaczyła go w Ministerstwie, buzowała z ekscytacji, niepewna czy to po prostu kwestia nowości czy samego Conrada. Po czasie spędzonym w jego towarzystwie uświadamiała sobie że to druga opcja była prawdą, ta niebezpieczna opcja. Mogła się domyślić jak łatwo byłoby jej szukać go w kwaterze głównej, pod byle pretekstem by poprawić sobie dzień sparingiem intelektualnym z godnym rywalem, co zadziwiająco naturalnie mogło zaprowadzić ich znowu do łóżka. Jak łatwo byłoby jej przywyknąć do niemal codziennej współpracy z tym mężczyzną, a nawet idąc dalej jak prosta i przyjemna wydawała jej się myśl o zasypianiu i budzeniu się u jego boku. Jak łatwo mogłaby przyzwyczaić się do tych błękitnych oczu śledzących każdy jej ruch, do tych dłoni i ramion dających jej poczucie bezpieczeństwa, czy do ust czekających na jej pocałunki. Zbyt łatwo. Miała do czynienia z rzadkim okazem mężczyzny który wiedział czego chce i potrafił to osiągnąć biorąc pod uwagę również jej pragnienia. Nie widziała nigdy nic tak pociągającego, szczególnie w towarzystwie dobrze zbudowanego, umięśnionego ciała, dłoni z których mogła wiele wyczytać na podstawie zgrubień czy szorstkości, lekkiego zarostu drapiącego przyjemnie jej skórę, tego pewnego siebie uśmiechu który w czasach szkolnych doprowadzał ją do szału, w tej kwestii nic się nie zmieniło. Kiedy tylko miała okazję, przyglądała się jego twarzy i ciału, zapamiętując ten widok, tak jak teraz gdy leżał na jej jasnej kanapie przyglądając się jej intensywnie, niemal pożerając ją wzrokiem.
Idąc do sypialni zakręciła żartobliwie biodrami i obróciła się przodem w jego stronę z uśmiechem. Wtuliła swój policzek w palce muskające jej rozgrzaną skórę i zarzuciła ręce na szyję Sharpa dokładnie w momencie kiedy on wpatrzył się w jej usta. Dzięki temu mogła go swobodnie przyciągnąć do siebie i wsunąć dłoń w jego włosy, czując erekcję przyciśniętą do jej brzucha. Bez żadnego oporu pozwoliła się zaprowadzić do łóżka, wolną dłonią sunąc po jego umięśnionych ramionach i plecach. Podążała za jego prowadzeniem bez wahania, odchylając głowę w bok by dać mu lepszy dostęp do ucha i pozwalając się położyć na miękkiej, chłodnej pościeli. Było coś niesamowicie seksownego w sposobie w jaki wymawiał jej imię, zachłannie sunąc palcami po jej ciele i poznając każdy jego element, powodując drobne eksplozje gdziekolwiek zawędrowały jego dłonie.
Wciągnęła powoli powietrze ustami, czując czubek jego męskości ocierający się o jej wejście, drażniąc ją i bardziej podniecając równocześnie. Ale nawet tak rozproszona nie była łatwą zdobyczą. Uśmiechając się niewinnie, oblizała usta jakby widziała przed sobą smakowitą zdobycz i podpierając się na rękach uniosła nieco biodra by w odpowiedzi na jego zaczepkę sama przesunąć swoim wejściem i wargami po jego członku, pozwalając mu się zanurzyć odrobinę by zaraz znów się wycofać. Jeśli myślał że tak łatwo się podda, zdecydowanie pomylił się w ocenie. Każdy przedmiot zdawała na celujący, dlaczego teraz miałoby być inaczej. Była gotowa zawalczyć, nawet jeśli ceną miało być jej stwardniałe od rozczarowań serce
- Jestem cała Twoja, musisz tylko mnie wziąć - wyszeptała, jakoś gubiąc po drodze całą żartobliwość, jej oczy koloru czekolady spoglądające na niego z dołu z zaskakującą szczerością. Łagodnym gestem przyciągnęła go do siebie łącząc ich usta w powolnym, głębokim pocałunku, równocześnie oplatając go w pasie drugą nogą, wciąż jednak czekając na jego decyzję.

Dayumn ten avatar! <3

On nigdy nie miał problemów z zakończeniem relacji, która mu nie pasowała. Ktoś coś zasugerował, a może pojawiło się krzywdzące spojrzenie czy tekst, który mu nie odpowiadał? Nie ma sprawy. Poradzi sobie w życiu bez tej osoby. Ale tutaj, gdy ona tak fenomenalnie potrafiła go ustawić do pionu słowem, dotykiem... Ba. Pieprzonym spojrzeniem. I dałby jej to robić w nawet trywialnych sytuacjach codziennych. W kuchni przy kawie? Pewnie. To nie na miejscu, żeby tak intensywnie reagować na kogokolwiek. To niebezpieczne, jeśli będą tak żywo siebie przeżywać w pracy. Wróżyć można im co najmniej gorącą atmosferę z różdżkami w dłoniach. I dodajmy, że jednak oboje są profesjonalistami. To będzie ciekawe...
Nie mógł nie syknąć z podniecenia, gdy ciemnowłosa wiedźma zaczęła się bawić jego sposobem i kusić go swoją wilgocią. Widać było po nim, że stracił rezon na ułamek sekundy i musiał spojrzeć w dół ich niemalże zespolonych ciał. Nie dało się dłużej ignorować jej bliskości. Conrad spojrzał w jej oczy. Szlag. Szlag by ją i tę pieprzoną czekoladę, w której rozpuszczał się, niczym skała lodu. Ten lodowiec tonął w toni w jej ciepła i delikatności. Spowity szeptem głosu, którego mógłby słuchać nieustannie... Wszedł w nią miękkim ruchem, subtelniej, niż planował. Ale aura między nimi dosłownie prosiła się o to, by tę dziwną unię ukoronować namiętnością, kuszącym posiadaniem myśli czy nawet oddania drugiej osoby. Sharp odpowiadał na pocałunki swojej partnerki, napierając na nią swoim ciałem i raz za razem wpychając się w jej mokre wnętrze mocniej, a wycofując płynnie, bardzo spokojnie. W pewnym momencie zsunął się z wargami na jej szyję i dekolt, nie przestając penetracji. Poruszał się tak, jakby chciał dać jej całego siebie. Zaciskał pośladki, żeby mogła czuć go intensywnie, ale jednocześnie nie robił tego, broń Salazarze, agresywnie czy nachalnie. Jakiekolwiek sugestie z jej strony, żeby być delikatniejszym, łapałby tutaj w mig. Skupiony był na tym, żeby jej doświadczać, ale i dawać jej doświadczać swojej czułości. Tej dziwnej esencji, którą auror schował dawno w swoim ciemnym sercu i nie pozwalał znajdować żadnej czarownicy od dawna.
Murphy go złamała. Dziwnym sposobem umiała swoim magnetyzmem znaleźć przejście między jego barierami. Gardą, którą ustawił sztywno i mocno. Teraz taki był jego penis, co najwyżej, bo akurat w tej kwestii nic nie mogło go wyburzyć z działania. Pomrukując gardłowo, Conrad raczył się perfumami zmieszanymi z jej naturalnym zapachem. Był, jak narkoman, który potrzebował teraz wielu godzin na nasycenie się cudownym lidkowym narkotykiem.
- Chcę tylko Ciebie. - Przyznał zatrważającą prawdę, którą w chwilę potem podkreślił nagłym złapaniem jej wpół i obróceniem ich splecionych ciał tak, że ona była na górze. Ten dostojny, silny mężczyzna dał się teraz jej obłapiać, a przez moment wyglądał tak niewinnie, jakby obnażył przed nią każdy element swojej duszy. Lydia mogła go zranić. Jeśli tylko by chciała. I nie chodzi o aspekt fizyczny. W pracy maszyna, przed nią prawdziwie potrafiący kochać mężczyzna, potrafiący pokazać swoje słabości przed ukochaną.

Oboje wyczuli zmianę, choć Lydia na pewno nie byłaby w stanie wskazać później kiedy jednorazowa przygoda zmieniła się w coś więcej. Bała się nazwać to coś, nawet jeśli tylko w myślach. Tak łatwo tonęła w jego oczach koloru oceanu, zaglądających do jej umysłu i duszy, nie pozwalając odrzucić prawdy o tych rodzących się uczuciach, nie ważne jak chciałaby temu zaprzeczać. Każde doznanie odczuwała zupełnie inaczej, mocniej, głębiej, a choć Conrad był wyśmienitym kochankiem, to nie z tego wynikała różnica. Czuła się w jego ramionach równocześnie krucha i silna jak nigdy, pożądana i otoczona opieką, a kiedy w końcu w nią wszedł, było to tak właściwe i naturalne jakby to nie było ich pierwsze zbliżenie. Nie odczuwała pośpiechu, nie czuła nawet już desperacji i potrzeby osiągnięcia spełnienia, liczyło się tylko to jak dobrze czuła się teraz, każdy jego ruch tak idealnie dopasowany do jej potrzeb, do tego czego chciała, nie musząc tego w żaden sposób komunikować. Przyjemność rozlewała się po jej całym ciele, wywołując ciche jęknięcia, jej dłonie zaciskające się na jego ramionach, włosach, szyi.
Chcę tylko Ciebie.
Słyszała kiedyś że dopóki się nie spotka tej właściwej osoby to słyszy się prostą melodię, a dopiero gdy się ją odnajdzie to zamienia się ona w symfonię. Przez chwilę pozwoliła sama sobie na przyzanie że prawdopodobnie właśnie jest na koncercie całej orkiestry, ale uczuciu szczęścia towarzyszyło też ukłucie bólu nie pozwalające jej zapomnieć o kilku prostych prawdach które stały twardo na drodze i nie planowały nigdzie się ruszyć. Czy była okrutna, wiedząc że jej zastrzeżenia z baru wciąż obowiązują? Jeśli tak, to dla kogo było to bardziej brutalne? Czy jej przyszłe akcje miały skrzydzić bardziej ją, świadomie stawiającą się w roli tej złej kobiety która skrzywdzi go po jednej nocy, czy jego, którego w ten sposób chroniła przed tym samym niechybnie mającym miejsce w przyszłości, po prostu dalej na ich linii czasu. Nawet bardziej okrutna była kolejna rzecz którą zrobiła, a mianowicie powiedziała prawdę, pochylając się nad nim, łaskocząc go lekko włosami, jej usta dotykające jego własnych lekko jak piórko.
- Jestem tylko twoja - statystycznie szanse na coś takiego są niesamowicie małe, wiedziała że to ważne i jedyne w swoim rodzaju. Nie musiała się oszukiwać, że kiedykolwiek spotka kogoś innego kto w jeden wieczór będzie w stanie nie tylko zrzucić jej maskę ale również przyjąć ją taką jaka była bez niej. Wyprostowała się, z rękami opartymi na jego klatce piersiowej zaczęła powoli poruszać biodrami i unosić się lekko na nogach, obserwując jego twarz gdy jej własna była przepełniona uczuciem. Dumnie prezentując swoje ciało i patrząc na jego, bez najmniejszego wstydu czy oporów. Nie mieli już gdzie się ukryć, nie mieli już co ukrywać. W tej chwili szczerość i otwartość z jaką się przyjmowali, sprawiła że seks przestał być tylko tym, oddawali się sobie całkowicie przekraczając w ten sposób niepisaną granicę sprzed której mogli jeszcze zawrócić. Nie brali pod uwagę uczuć zaczynając ten wieczór i sami wpędzili się w tą pułapkę bez wyjścia. Okazuje się że bramka numer trzy, którą ignorowała składając mu propozycję, była tą którą wybrali i niezależnie od tego co zrobią, ich relacje już nigdy nie będą tylko profesjonalne. Czy gdyby nie znaleźli się tutaj tej nocy, zrobiłoby jakąkolwiek różnicę? Wyglądało na to że prędzej czy później i tak by do tego doszło, przyciąganie między nimi było tak silne już po kilku godzinach, bliska współpraca jedynie by to eskalowała.

Czuła się w jego ramionach równocześnie krucha i silna jak nigdy, pożądana i otoczona opieką, a kiedy w końcu w nią wszedł, było to tak właściwe i naturalne jakby to nie było ich pierwsze zbliżenie. - W jego głowie to by był najlepszy komplement, jaki by mógł usłyszeć, albo zobaczyć w myślach. To jest właśnie ta forma unii, której brakowało mu, a której nieświadomie poszukiwał. Jeśli obnażać się w jakikolwiek sposób emocjonalnie to tylko przed kimś, kto to doceni, a jedocześnie potem wspólnie, silnie będziemy mogli dalej tworzyć coś fenomenalnego. Innej opcji nie było, stąd jego relacje z kobietami wielokrotnie były marne, fizyczne, szybko przez niego ignorowane. A łatkę lowelasa można dostać dość łatwo. Po co jednak ją klarować, skoro na swój dziwny sposób była prawdziwa. I pasowała mu. Niech gadają. Niech pieprzą farmazony, a on znać będzie prawdę, gdy zasypia samotnie w swoim apartamencie.
Czuł gdzieś w środku, że to nie będzie łatwe. Że to, co sobie ustalili było brutalne i Murphy może chcieć się tego kurczowo trzymać. Jak on będzie się do tego odnosił? Jeszcze nie wiedział. Nie przeszło mu też przez myśl oddanie przywództwa przy sprawie wilkołaków, ale... Kto wie. Póki co był tu i teraz i korzystał z jej ciepła, zapachu perfum oraz ciała, które porywało go niewyobrażalnie mocno.
Jestem tylko twoja. Tak bardzo by tego chciał, że teraz zmarszczył brwi, przyglądając się jej uważnie. Szukał jakiejś skazy na niej. Czegoś, co mogłoby absolutnie przekreślić jej osobę w jego chorym umyśle, który wymyślił sobie, że ta kobieta jest idealna i że żadna inna wcześniej ani żadna inna później nie będzie miała najmniejszych szans u niego. Każda będzie... Niewystarczająca. Żadna nie będzie Lydią. Jego czarnulą o czekoladowych oczach.
- Pokaż, jak bardzo. - Warknął zachęcająco, bo choć lubił seks sensualny i doprowadzający do wrzenia w jego kroczu czy jej łonie to nierzadko sięgał też po działania mocniejsze, bardziej dominujące. A on uległy nie był. I widział, że ona też potrzebowała tej nieopisanej walki na bodźce i różnego spełniania fantazji. Coś czuł, że z nią mógłby rozmawiać o zachciankach rzeczowo i spełniać je każdej nocy czy poranka. Na swój sposób rozmarzył się, ale gdy zaczęła się poruszać... Sharp nie wiedział w pierwszym momencie czy się przyglądać jej piersiom, czy dotykać je, a może uderzyć ją w krągły tyłek... Oszalał. Jego źrenice sunęły pożądliwym wzrokiem po jej ciele i nieustannie widać było, że jest z nią tu i teraz w stu procentach. I chciał jej więcej i w wielu innych pozycjach.

I tak właśnie było. Ich noc to przeplatanka seksu, pocałunków, lekkiego odpoczynku i znów uniesień z krzyczeniem imion. Sąsiedzi Lydii z pewnością zapamiętają pobyt Conrada w jej mieszkaniu. A on zapamięta, jak jej ciało reagowało na kolejne zbliżenia. Ile orgazmów miała? Nie liczył. On sam doszedł więcej, niż raz, ale nie to było istotne. Ta dwójka była dla siebie stworzona. I oboje temu zaprzeczyli jeszcze w Ministerstwie.

W jej oczach pojawił się ten znajomy i niebezpieczny błysk, oznaczający przyjęcie wyzwania. Pławiła się w jego spojrzeniu, czując je w każdym miejscu które obserwował, wywołując przyjemne dreszcze. Nie potrafiła się nasycić, z takim mężczyzną pomiędzy jej nogami, samowolnie poddającym się jej dominacji by niedługo później samemu przejąć prowadzenie sprawiając że prosiła o więcej, a nawet błagała. Nigdy wcześniej nie ufała nikomu by w pełni ulec, oddać się w pełni, raczej wybierając rolę dominującą by zawsze mieć rękę na pulsie, on to uzyskał i potrafił doskonale docenić, by utracona kontrola stała się dla niej niesamowicie przyjemna. Będzie pamiętała tą noc już zawsze, jego dotyk jak wypalony na jej skórze, jak podpis poświadczającty że już nikt inny nigdy nie da jej takiej satysfakcji. Nie zdobędzie tego czego potrzebuje od kogokolwiek innego, już to znalazła i nikt nie będzie wystarczający, tak jak on był stworzony dla niej. Conrad sprawił że ta jedna noc była warta świeczki, oboje pokryci cienką warstwą potu odkrywali swoje ciała w różnych pozycjach, spełniając swoje wzajemne fantazje, wielokrotnie znajdując spełnienie, ich głosy i oddechy mieszające się i splatające w gorącym tańcu. Jego wiedźma chciała i dokładnie to dostała, jej głos ochrypnięty od wołania jego imienia, kiedy z zalewającej jej umysł przyjemności nie byłaby w stanie przypomnieć sobie swojego. Gdy w końcu zasnęli w skotłowanej pościeli, była to jedna ze spokojniejszych nocy dla pani auror, normalnie śpiącej snem czujnym i pełnym koszmarów, przywołujących wspomnienia dawnych spraw, szczególnie tych nierozwiązanych.