[19]

W końcu koniec. Zakupy do szkoły powiedzmy, że się udały i teraz wracali obładowani książkami z antykwariatu oraz szatami, które Noah musiał nosić w Hogwarcie. Różniły się znacznie od tych, które nosił w poprzedniej szkole. Szkoda tylko, że to wszystko było takie drogie a ta dwójka już i tak wydała większość oszczędności na to mieszkanie.
- Elitarna szkoła musi kosztować, co? - mruknął pod nosem kiedy wszystkie rzeczy położył na małym stoliku i opadł na kanapę. Dobrze, że w skrytce Noah'a mieli jeszcze trochę galeonów. Mimo, że minęło kilkanaście lat od śmierci rodziców to to co odłożyli dalej leżało w skrytkach Duńskiego banku a teraz przenieśli to do najbezpieczniejszego ponoć miejsca zaraz po Hogwarcie. Kokosów tam nie było, ale na czarną godzinę starczy.
- Ja Ci zwrócę to wszystko, może uda mi się zatrudnić gdzieś na weekendy, podobno w Hogsmade jest jakaś biblioteka, może tam? - zapytał i podrapał się po głowie. No przecież nie zatrudni się w jakimś barze czy w miodowym królestwie. Po pierwsze nie miał w ogóle doświadczenia a po drugie nie nadawał się do tego typu miejsc, gdzie pełno ludzi a on zmuszony by był z nimi rozmawiać. Za to biblioteka wydawała się idealnym miejscem. Lubił książki i przy okazji spisałby sobie tytuły, które pewnie przydadzą się w przyszłym zawodzie. Uzdrowicielstwo do najłatwiejszych nie należało dlatego musiał się mocno przygotować. A nie był pewny czy Kurt pożyczy mu swoje notatki.
- Wiesz już na jakim oddziale będziesz? - zapytał ściągając okulary i przecierając szkiełka kawałkiem swojej koszuli, którą miał założoną i spojrzał na brata widząc go lekko przez mgłę.

Oboje dużo ryzykowali. Z początku ta cała przeprowadzka do Anglii, do Londynu wcale mu się nie podobała. W końcu chodził już kilka lat do jednej i tej samej szkoły, nawet dorobił się kilku znajomych jednak Noah zawsze od nich odstawał. Połowa społeczności uczniowskiej interesowała się walkami, czarną magią, a ten z kolei był tego całkiem przeciwny. Odstawał od nich. Więc w sumie chyba dobrze się stało, ze go przenieśli, może w Hogwarcie znajdzie jeszcze kogoś z kim podzieli się swoją miłością do medycyny. Mimo, że Kurty był pełnoprawnym uzdrowicielem to jak już zaczynał się ten temat to lepiej szybko go uciąć, zawsze wyniknie drobny spór na temat wyższości mugolskiej medycyny nad magiczną i odwrotnie. A Krukon wcale nie chciał się kłócić z bratem, bo miał tylko jego i pokazywanie swoich buntów nic by nie dało. Zresztą nie miałby gdzie się udać, zwłaszcza teraz gdzie kompletnie nie znał tego wielkiego miasta.
- No i kociołek, tylko nie wiem ile wytrzyma. Ostatnio prawie go stopiłem nie wiem jakim cudem - wzruszył ramionami jeszcze ruchem głowy wskazując zapakowany już wiekowy "garnek", który przeżył nauki eliksirów tej dwójki i pewnie wcześniej jeszcze kogoś.
Poprosił o herbatę. Nie lubił kawy... jeszcze. Pewnie gdy się już dostanie na swoje wymarzone studia kawa będzie pierwszorzędnym napojem, który na stałe wpisze się w jego jadłospis.
- Nie mamy innego wyjścia, raczej nie widzi mi się ostatni rok mojej nieletności na spędzenie w sierocińcu - skrzywił się próbując to sobie wyobrazić. Chociaż miał nadzieję, że te służby dadzą sobie spokój już ze sprawdzaniem Kurta i tego czy Noah ma odpowiednie warunki bytowe do przeżycia. Oboje od zawsze byli minimalistami, nie potrzebowali wiele do przeżycia jednak to nie zawsze wystarczało tym kuratorom z ministerstwa. Nie raz się czepiali i nie dwa, ale zawsze wychodzili obronną ręką i teraz nie powinno być inaczej. Noah nigdy nie narzekał na warunki, nie byli jakimiś biedakami, którym brakowało na podstawowe racje żywnościowe. No i gdzie mu będzie lepiej jak przy rodzonym bracie. A to, że czasem zachowywał się jak ojciec w ogóle mu nie przeszkadzało, w końcu nie wiedział jak to jest mieć prawdziwego ojca, a tylko Kurt pamiętał rodziców. Nieco płaczliwa historyjka ale z happy endem.
- Ale dostaniesz tam prace, tak? Nie stać nas na powrót do Danii, zresztą nie chcę tam wracać - skomentował to co powiedział brat. Jak już mieli zacząć nowe życie to na pełnej a nie nagle cofać się. Za dużo w to włożyli wysiłku i kasy by teraz to wszystko szlak miał trafić.
- No i może znajdziesz mi jakąś szwagierkę, Kurt, teraz możesz się ustabilizować - wypalił z rozbrajającą szczerością, przecież chciał żeby był szczęśliwy, żeby sobie kogoś znalazł. Miał wystarczająco dużo lat na poważny stały związek i jakieś dzieci. A podobno bycie wujkiem jest fajne.