Królestwo świetlików

Ruszył w głąb lasu za rudym wilkołakiem w końcu on był obcy tu i wolał uniknąć spotkania z jakimkolwiek uczniem, czy też członkiem kadry Hogwartu. W międzyczasie zrzucił z drzewa swój plecak i nieco nieporadnie zarzucił go sobie na grzbiet.
- Niestety, ale jeszcze tacy ludzie się zdarzają - nie wiedział czemu aż tak te osoby są przeciwne czarodziejom półkrwi, czy też mugolskiemu pochodzeniu. Do Hogwartu chodził jeszcze w takich czasach, gdzie większość uczniów Slytherinu była rasistami względem czystości krwi, przez co zdarzało się, że obrywał, czy wyśmiewano się z niego. Gdyby ktoś, kto życzy mu źle dowiedział się, że jest wilkołakiem mógłby spokojnie pogodzić się z utratą stanowiska i najpewniej wyjazdem z Londynu.
- I chyba tak zrobię odparł - cóż, będzie musiał napisać do Jeremiego i poprosić o spotkanie. Słysząc kolejne słowa Hannah zatkało go nieco, nie wiedział co powiedzieć. On wolał się nie spotykać, nie wiedział jak dziewczyna zareaguje na widok zastępcy dyrektora szpitala św. Munga.
- Zobaczę jeszcze - odparł. Nie był pewien co do tego spotkania, musiał to przemyśleć. Rudy wilkołak pobiegł w stronę drugiego końca lasu, on zaś znajdował się bliżej Hogsmeade. Gdy księżyc zmniejszył się niezauważalnie dla ludzkiego oka, energia zaczęła gwałtownie go opuszczać, a jego ciało kurczyło się i pozbywało futra. Jakiś czas później stał zupełnie nagi w środku lasu, podniósł swój plecak z ziemi i założył na siebie dresy. Był wykończony, marzył jedynie o tym, aby się wyspać. Wyciągnął z plecaka różdżkę, po czy teleportował się do swojego mieszkania w Londynie.